Veertig jaar scheidsrechter

Ad Meulenbroeks floot zo’n 2000 wedstrijden

 Hilverbode sept 2010

 

Diessen - Ook de scheidsrechters in het amateurvoetbal beginnen weer aan hun nieuwe competitie. Het is voor de fluitisten niet altijd de makkelijkste opgave om in het veld de vrede te handhaven en de wedstrijd een positieve beleving te geven. Iemand die dat al veertig jaar (!) lang lukt is <I>Ad Meulenbroeks<I> (61) uit Diessen. Al veertig jaar competities lang staat hij zijn mannetje en slaagt er telkens opnieuw in om het voetbal te laten zegevieren. En dat allemaal omdat net hij ooit opmerkingen over de scheids had.

 


‘Het was een wedstrijd in Waalre, ik was er als supporter van mijn clubje en stond met mijn vrienden aan de zijlijn. Liep daar zo’n marechaussee te fluiten en ik riep hem wat dingen toe. Na de wedstrijd kwam hij verhaal halen. Of ik het beter kon. Ik ben toen zelf maar aan een cursus begonnen en heb de fluit nooit meer los gelaten.’

Voor Ad Meulenbroeks is het nooit de vraag wat hij in het weekend gaat doen. Zijn werkweek vult hij als technische man bij een bedrijf maar op zaterdag en zondag gaan de sportspullen in de tas. Twee dagen?

‘Ja ik ben ook nog leider van een jeugdelftal in Diessen,’ verklapt hij.

Op zondag fluit hij de amateurs, het komende seizoen vooral de vierde klasse. Het grootste deel van zijn carrière als scheidsrechter floot hij bij de landelijke jeugd.

‘Daar bij de jeugd, daar ligt mijn hart,’ vertelt hij. Als scheidsrechter van die landelijke jeugd kwam ik jongens als de gebroeders Seedorf tegen. Het nadeel van deze wedstrijden waren de grote afstanden, ik moest het hele land door.’

Diessenaar Meulenbroeks begon zijn fluitcarrière in een tijd dat de befaamde coopertest nog als scherprechter gold. Hij heeft er nooit problemen mee gehad, ook niet met andere beoordelingsmomenten waar hij steevast goed uit kwam.

Maar toch staat de Nederlandse fluitist niet altijd in een goed blaadje.

‘Nee, helaas niet,’ beaamt hij. Internationaal doen we niet echt mee en onze topscheidsrechters hebben moeite om hun fysieke tests te halen. Ook bij de wat moeilijkere amateurwedstrijden is het soms moeilijk om de bezetting rond te krijgen.’

 Meulenbroeks maakte door de jaren heen net van de pittige wedstrijden zijn specialiteit. De wedstrijden met een  <I>Multi-culti bezetting<I> waren zijn grootste uitdaging en de korte opmerkingen of bedankjes die hij na afloop van een wedstrijd krijgt neemt hij altijd graag in ontvangst.

‘Ja, wanneer doe je het goed?  Misschien doe je het wel het beste als niemand het na de wedstrijd over je heeft.’

 

Ad kan het al veertig jaar lang opbrengen om een groot deel van zijn vrije tijd te spenderen aan het spelletje voetbal. Op de wensenlijst van de KNVB was er altijd maar één weekend in het jaar dat hij vrij vroeg: het clubweekend van de historische bromfietsclub, een andere hobby van hem.

Als hij terug kijkt in zijn plakboeken ontdenkt hij nauwelijks dieptepunten in de afgelopen veertig jaar, hoogtepunten daarentegen genoeg. Zo floot hij na de laatste competitie de promotie/degradatiewedstrijd van zijn RKDSV tegen Hooge Mierde. Dat de Diessenaren het niet redden lag niet aan de scheidsrechter. ‘Dit was zo’n wedstrijd waar ik wel even over na moest denken. Natuurlijk wil je elke schijn van partijdigheid uitsluiten. Achteraf heb ik er een goed gevoel bij.  Oké, RKDSV verloor maar dat was terecht, gezien het beter voetballende HMVV.’

 

Ad Meulenbroeks. De KNVB eerde hem twaalf jaar terug al met de gouden speld.

Als er een wedstrijd gestaakt wordt mag hij die vaak in tweede instantie afwerken.

Voor de KNVB levert hij niet veel euro’op want zijn kaarten houdt hij meestal op zak. Als voetballer was hij ooit een keiharde, nu als leidsman vooral een duidelijke. Aan zijn besluit wordt zelden getornd. Hij houdt nog steeds van een pittig spelletje en de enigen dingen die hij echt niet tolereert zijn spugen en discrimerende opmerkingen.

Het geheim van Ad Meulenbroeks? ‘Gewoon vooraf even naar beide trainers en hen op het hart drukken er een gezellige middag van te maken. Ook de twee assistenten praat ik vooral altijd even bij, in de wedstrijd weten ze dan wat ze van mij kunnen verwachten.’

Zondag 5 september fluit hij in de Weeebosch, de week later Jong Brabant in gerwen

 

foto:Ad Meulenbroeks hoopt nog enkele jaren het scheidsrechtershirt te dragen.