Run-Bik-Run-topper maakt opmerkelijke sprong

Camille Hendrikx kijkt niet op een uurtje training.
 
Trompetter Kempenland 2008
 
Reusel – Met zijn deelname aan een van de zwaarste Run-bike-run wedstrijden van Nederland ontpopt Camille Hendrikx zich van plaatselijk favoriet tot nationale topper. De goedlachse Reuselnaar (37) ontwikkelde zich gestaag in de duursport en vond alle trainingsmethoden zelf uit. ‘Daarom zal het wel wat langer geduurd hebben voor dat ik de top haalde,’ lacht hij. In de aanloop naar ‘zijn’ wedstrijd is het trainen al wat de klok slaat.
Afgelopen jaar won hij zijn eerste grote wedstrijd om daarna in de Belgische Hel van Kasterlee op zilver uit te komen. Daar werd in totaal 45 kilometer gelopen en 105 kilometer op de ATB afgelegd.
‘Als ik eenmaal op stoom ben is er gen houden meer aan’. Zijn vrouw weet er over mee te praten, zij bakt elke ochtend een vers brood voor hem dat vervolgens tot de laatste kruimel achter zijn kiezen gaat.
 
‘Thuis waren we met vijf broers, soms ging het wel een beetje tegen elkaar op,’ erkent hij. In zijn jeugd ging Camille net als zijn vriendjes op voetbal, later werd er af en toe gefietst. Hij merkte echter dat hij niet goed gedijde in groepstrainingen, was altijd net een beetje te fanatiek. Pas toen hij meer ging lezen over de duursport en meer de tijd nam om zijn conditie goed op te bouwen kwam de progressie. ‘Ik geef mij zelf nu twee jaar om er alles uit te halen, daarna ga ik weer andere mooie dingen doen,’ zo kijkt hij vooruit met een blik op zijn drie schatten: zijn vrouw Simone en twee kinderen.
Camille, in Bladel geboren, maakte bij de Neterselse kermisronde ooit furore door bij de start van de dikkebandenrace zo hard te vertrekken dat hij zijn ketting door midden trapte. Hij repareerde zijn fiets snel en kon daarna op zijn gewone dikkebandenfiets bij de wedstrijdrijders aanpikken pikken, een wedstrijd die hij nog uitreed ook.
 
De hel
 
Het ultieme moment voor de Reuselnaar is toch de Run-bike-run van 2007 in zijn eigen dorp. ‘Ik was niet echt de favoriet, al had ik wel meer getraind dan ooit,’ erkent hij. ‘Het jaar daarvoor was ik al achtste geworden, ik voelde de top naderen. We moesten vorig jaar eerst 15 kilometer hardlopen, het was crossen omdat er veel modder was op een nat parcours. Toen we begonnen aan 60 kilometer op de ATB lag ik nog vierde. Met nog één ronde te gaan pakte ik de kop over, om in de laatste kilometers nog drie minuten uit te lopen. Op het laatste stuk lopen van 7,5 kilometer heb ik wel honderd maal omgekeken, ik kon het zelf niet geloven, mijn eerste grote overwinning.’
Na de beker en de bloemen in ontvangst te hebben genomen gingen zijn gedachten meteen vooruit naar de volgende uitdaging: <I>De Hel van Kasterlee<I>
 
De hel
 
Mountainbikers kennen de ATB-routes van Kasterlee, brede paden, afgewisseld met korte klimmetjes. Om dat echter 105 kilometer aan één stuk te doen is al een serieuze uitdaging. Met 15 kilometer ervoor en nog 30 kilometer daaarna is de uitdaging compleet. Camille was vorig jaar door zijn Reuselse overwinning meteen bij de favorieten in het Belgische Kasterlee.
‘Maar ik wist hoe sterk de Belgen zijn in deze duursport,’ weet hij te melden. ‘Pieter Bracke was mijn grote concurrent maar bij die Zuiderburen zijn meer toppers in deze discipline, ook op de hele triathlon hebben ze een heel arsenaal sterke atleten.’ Uiteindelijk zou hij na 7,5 uur als tweede finishen. Niet slecht voor de Reuselnaar die in het dagelijkse leven fulltime in een sigarenfabriek op de werkvloer staat. Hij maakt zijn trainingskilometers vaak lopend en fietsend op weg naar zijn werk in Eersel, elke minuut dat hij thuis gemist kan worden wordt gevuld met weer een volgende training.
HW 2008
 
In 2008 won Camille Hendrikx kort na elkaar zowel de wedstrijden in Reusel als in Kasterlee. Kort daarop maakte hij een opmerkelijke switch door de belofte aan zijn vrouw na te komen: na deze successen stoppen met deze sport die zoveel (trainings) uren vergt.