Zaterdag 11 maart vindt er in Duc de Brabant in Diessen een Après-ski party plaats, georganiseerd door drie vriendinnen. Het is voor Chantal Heuvelmans, Iveke van Gerven en Arrianne van den Hout dé  manier om een bodem te leggen onder hun deelname van Alpe d’HuZes die dit jaar op 1 juni plaats vindt. Ook het afgelopen jaar beklommen de drie de Nederlandse berg in hartje Frankrijk.

Door Harrie Wenting

Je staat midden in het leven. Overdag lekker werken, in dit geval in een winkel en savonds gezellig thuis met man en dochter op de bank. Elk jaar op vakantie in de wetenschap dat het leven gewoon doorgaat. Huisje-boompje-beestje. Wie vult het verder aan? Maar dan, op een dag. Je voelt iets op een plek in je lichaam wat er niet hoort te zitten. Het is het begin van een ommekeer in je leven. De hoop die er nog was dat het een tijdelijk iets is, vervaagt met de tijd.

Nu, zo’n drie jaar nadat bij haar de diagnose kanker geconstateerd werd, hinkt Diessense Chantal Heuvelmans nog steeds op twee gedachten. Al het moois dat er in haar leven was, is er nog steeds. Alleen heeft alles nu wel een ander perspectief. Het woord kanker alleen al, veranderde haar wereld. Maar strijdbaar als ze is, gaat ze niet bij de pakken neerzitten. Nu niet en nooit niet.Op 1 juni van dit jaar stroopt ze samen met vele lotgenoten de mouwen op en gaat ze in hartje Frankrijk de Nederlandse berg Alpe d’Huez aanvallen. Ze zal haar tanden in de berg zetten, de berg die de laatste jaren steeds meer het symbool werd van de strijd tegen die rotziekte. Haar man Frans en dochter Rafke zullen haar niet alléén omhoog laten gaan. Elke stap, elke pedaaltred van Chantal zullen ze volgen. Frans en Rafke gaan die dag lopend omhoog, speciaal voor hun schoonzus Trudy die in januari aan de ziekte overleed.

Foto: Iveke, Chantal en Arrianne gaan er voor. Wie gaat er voor hen op 11 maart?

Speciaal voor de actie van dit jaar, doet Chantal haar verhaal. Niet om zichzelf in het midden te plaatsen, maar wel om te laten weten hoe waardevol het is om samen dingen te delen en om samen te knokken.

Knokken

‘In oktober 2013 kreeg ik de diagnose borstkanker en in januari 2015 schildklierkanker. Twee keer had ik geluk met een gunstige prognose. Het bleek echter garantie tot de voordeur, want in maart 2016 tijdens de voorbereiding van de Alpe d’HuZes werden er bij mij uitzaaiingen van de borstkanker geconstateerd en ging ik opnieuw de medische molen in. Even was het onzeker of mijn deelname door kon gaan, maar mijn wil om mee te doen aan de Alpe d’HuZes, werd alleen maar groter. Het zou uiteindelijk een van de mooiste ervaringen van mijn leven worden, ook al zat ik in die periode midden in de chemo’s. Het was één aaneenschakeling van hoop, saamhorigheid, kracht, en liefde. Het was onmacht omzetten in kracht, want dat is wat je voelt als je moet leven met de gedachten dat je niet meer beter wordt. Onmacht, machteloosheid en afhankelijk zijn van medicatie. Steeds maar weer  vurig hopen dat de behandeling aanslaat en zijn werk blijft doen. Door dit alles ben ik me veel bewuster geworden van de kwetsbaarheid van het leven. Ik geniet veel meer dan voorheen van kleine dingen en verzamel mooie herinneringen en uitdagingen. Ik wil nog zoveel dingen doen, nog zoveel dingen meemaken. Mijn dochter op zien groeien, daar ga ik alles voor doen. Opgeven is

geen optie is de slogan die week, maar dat geldt voor mij heel letterlijk. Op dit moment maak ik gebruik van medicijnen waarvoor het geld door andere mensen ingezameld is. Nu wil ik zelf weer mijn steentje bijdragen voor degenen die ook net als ik in angst en onzekerheid leven. Hopende op dat ene, nieuwe medicijn dat ons leven kan redden.

Voor Arrianne van den Hout (51) is het de tweede keer dat ze deelneemt aan Alpe d’HuZes. Ook zij wil het graag nog eens meemaken. De ongekende saamhorigheid op de berg. Het samen zijn met een lach en een traan en dat samen met een team van zeer gemotiveerde, lieve mensen. ‘Samen gaan we de  uitdaging aan om zoveel mogelijk geld in te zamelen in de strijd tegen deze ziekte. Om daarmee te bereiken dat niemand meer dood gaat aan kanker.’ Arrianne hoopt drie maal de berg te gaan bedwingen.

Tot op het bot

Drie keer is voor Esbeekse Iveke van Gerven het aantal maal dat ze deelneemt als ze dit jaar mee doet met Alpe d’HuZes. Zij ging in 2013 voor het eerst als vrijwilligster mee naar Frankrijk en raakte daar besmet met het Alp-virus. Een jaar later ging ze zelf wandelend de berg omhoog en toen kwamen de emoties in alle heftigheid weer naar boven. In 2016 ging ze met haar team Bike2Fight al fietsend de berg op.  ‘Als kind had ik zelf twee keer te maken met kanker,’ vertelt Iveke. ‘Op 8 en 11 jarige leeftijd werd er bij mij een kwaadaardige tumor ontdekt achter mijn rechteroog. Na vele operaties, ontelbaar loodzware chemo’s en bestralingen, was ik één van de gelukkige die genezen werd verklaard. Dat geluk heeft helaas niet iedereen, want mijn moeder overleed op 49 jarige leeftijd na een mensonterende strijd van 5 maanden, aan de gevolgen van longkanker. Mijn vader

overleed 2 jaar later op 53 jarige leeftijd na een ziekbed van 2,5 week ook aan de gevolgen

van een zeer agressieve vorm van longkanker. Om zulke sterke mensen, waar je zoveel van

houdt en die nog midden in het leven staan als zand tussen je vingers weg te voelen glippen:

doet pijn tot op het bot. Tijdens hun ziek zijn besefte ik pas hoe zij zich gevoeld moeten

hebben. De machteloosheid, het gevoel dat je met je rug tegen de muur staat en niks kunt doen is gewoon verschrikkelijk. Voor ons pap en mam ga ik die berg weer op. Ik leg dit keer de lat hoog en ga voor zes beklimmingen. Het zou super zijn als velen onze actie willen steunen zodat voor vele anderen de zon weer gaat schijnen!

De drie vrouwen fietsen als team Bike 2 Fight de Alp op, ze zijn daarnaast ook onderdeel van de groep Big Challenge.Kaarten voor de Après-ski party zijn voor 10 euro te verkrijgen bij Kerkzicht (Diessen), Schuttershof (Esbeek) en De Zwaan (Hilvarenbeek).

I