‘Nekken en vlammen’ van Scherpenheuvel tot Hapert

 ED 29 okt 2012

Hapert- De veertiende editie van de wielerklassieker Scherpenheuvel-Hapert bracht weer de nodige strijd naar boven. In de kop van de recreatieve tocht werd geknokt om als eerste café het Huukske in Hapert binnen te rijden. Zodra de eerste driehonderd atb’ers gefinisht zijn worden de gezichten meer en meer getekend en wordt het knokken afzien. De finishlijn na 92,5 km is voor veel deelnemers een niet alledaagse afstand.

Eerselnaar Harold van Gerwen heeft precies drie uur nodig om met Theo Elltink en Wil Baselmans in zijn kielzog de afstand af te leggen.

Op het basiliekplein van Scherpenheuvel had pastoor in ruste Van Rompuy eerder in de ochtend de grootste moeite gehad om de meute in bedwang te houden. Met vier graden onder het vriespunt willen de deelnemers niets liever dan op weg gaan en zich warm fietsen. Zodra de wijwaterkwast het koude water over de helmen zwiert malen de eersten de kilometers al onder de wielen weg. Via Diest, Geel en Mol komen de fietsers via de Bergeijkse Pielis Nederland binnen.

In de kop van het deelnemersveld weten ze dat hier de slag kan vallen. Op de singeltracks gebeurt dat ook en rijden Eltink en Van Gerwen weg uit een kopgroep van vijftien.

Archieffoto Harold van Gerwen: al jaren verknocht aan de MTB sport

Rob Vos (47)  uit het Belgische Westerlo doet het duidelijk rustiger aan. Hij weet dat onderweg en later aan de finish zijn vader op hem wacht.

Zijn vader blijkt een kennersoog te hebben. “Je hebt nekkers en vlammers,” zegt hij wijzend op de passerende deelnemers. “De nekkers gaan met hun hoofd op en neer en krijgen het nog zwaar. De vlammers hebben nog reserve en gaan energiek op de finish af.”

Zoonlief Rob weet als ‘vlammer’ binnen vier uur de finish te halen. “We hadden de wind in de rug, grinnikt hij, nog opmerkelijk fris.

Zijn landgenoot Johan Martens uit Arendonk is nog later binnen. In de tweede helft van het 1600 man sterke peloton ging hij met de Olympische gedachte op weg: deelnemen is het belangrijkste. Zijn vriend haakte al snel af met een ‘platte band’ en aan de finish laat hij de pastamaaltijd goed smaken.

Peter Lavrijsen, voorzitter van het organiserende TWC Hapert, is een tevreden man. Zonder moeite lepelt hij de nodige cijfers op. “De oudste deelnemer was 79 jaar, de jongste 11. Slechts 3 procent van de deelnemers is vrouw en met 150 leden en vrijwilligers langs het parcours liep alles op rolletjes,” laat hij weten