Henk Schueler neemt afscheid van het leven
De man die zijn zeven tochten in een boek beschreef.
November 2016
Elk jaar aan het begin en aan het einde van het schaatsseizoen pleegde ik een belletje naar Oss, waar mijn vriend Henk Schueler woonde. Onze vriendschap die ooit ontstond doordat we beiden onze gedachten aan het papier toevertrouwden middels een boek. Het boek van Henk: Werkijs, ging over zijn ervaringen als schaatser. Hoe hij pionierde vanaf de jaren veertig vanuit het bepaald niet-schaatsgekke Apeldoorn. Hoe hij droomde van sportieve sucessen en daar alles voor over had. Zijn vader vond hem in 1941 (toen 19 jaar) te jong voor de 11-stedentocht, maar het jaar daarna was hij er wel bij. En ook de zes keer daarna, enkel de tocht van 1954 mistte hij omdat hij toen op zijn top was als wedstrijd-langebaan-schaatser.
In maart 2016 had ik hem voor het laatst aan de lijn. Zijn dochter nam de telefoon op. 'ik bel voor Henk'... Even was het stil. Is hij er nog? ik had hem heel de winter niet meer gezienop de ijsbaan.
Dan even later: 'ja, ik roep hem even'.....
Aan de telefoon weet hij wie ik ben.. of ik onderhand niet eens langs kom in Oss... Ik besluit het gesprek dat ik erover nadenk...
Het seizoen 2016/2017 breekt aan en het halfjaarlijkse belletje naar Oss komt er.
De telefoon gaat niet over, meteen een geluid van een niet bestaand nummer... geen goed gevoel.
Ik zoek op internet en zie dan een krantenbericht van eind maart. Slechts twee weken na mijn laatste telefoontje is hij overleden. op 93-jarige leeftijd.
Henk Schueler. De man van werkijs en de man van de zeven tochten. in 2011 leek er een tocht te naderen en bereidde hij zich nog voor op zijn achtste. Maar die kwam er nooit meer.
Henk hier op de foto met Erben Wennemars. Tot aan zijn 90-ste reed hij elke zondag naar de ijsbaan in Eindhoven om daar zijn rondjes te rijden