Bouwen in Hulsel
 
De uitbreiding in Hulsel verloopt moeizaam. Het staat synoniem voor de ontwikkeling van een dorp in de Kempen. Politici willen verstening van het buitengebied voorkomen maar de inwoners willen hun voorzieningen op peil houden: dat kan in hun optiek alleen door te bouwen en uit te breiden. Ik volgde het proces in mijn eigen dorp: Hulsel
 
Juni 2004
Zelfs de pastoor is verontrust
‘Wat moet ik hier tussen oudjes die rustig willen wonen’
‘Als de school weg is komt hij niet meer terug’
Gematigd optimisme in Hulsel na uitspraak Raad van State
 
Onlangs gaf een uitspraak van de Raad van State hoop voor het bouwen in Hulsel. Wie groot optimisme verwacht in het kleinste kerkdorp van Reusel-De Mierden, komt echter bedrogen uit. “Er is inmiddels wel een gat gevallen in de leeftijdsopbouw van dit dorp,” zo stelt Liezet van der Heijden vast. Ze verwoord daarmee het gevoel dat onder veel inwoners leeft. “Veel jongeren trokken alleen al weg, ook jonge gezinnen. Als die zich elders gesetteld hebben komen ze zo niet meer terug”.
 
De woningbouw in de kern Hulsel (770 inwoners) liep afgelopen jaren ernstige vertraging op door het ontbreken van goedgekeurde bestemmingsplannen. Toen de gemeente Reusel-De Mierden een overeenkomst sloot om twee agrariërs uit te kopen was de verwachting dat er snel gebouwd kon gaan worden. De provincie stak er echter een stokje voor door te stellen dat er in het plan De Kanten, het randgebied tegen de kern, geen sprake was van inbreiding maar van uitbreiding.
De uitspraak van de Raad van State kan volgens wethouder J. Zandstra twee kanten op. “Of de provincie legt zich neer bij deze uitspraak en er kan snel gebouwd worden of de provincie gaat nieuwe motieven zoeken om het bouwen alsnog tegen te houden”. Zandstra verwacht komende week meer van het standpunt van de provincie te horen.
 
“Ik wil in de toekomst graag in Hulsel wonen maar wat moet ik hier straks als er niet eens een school is,” zo vraagt Rob van Eekert (25) zich af.” Een aantal van zijn vrienden wonen al in Bladel waar ook zijn vriendin vandaan komt. “Ik heb gehoord dat komend jaar op de basisschool al drie schoolklassen bij elkaar gevoegd worden. Als dat nog vijf jaar doorgaat dan kun je naar het vervolg wel raden. Kunnen we straks onze kinderen naar de school in Bladel of Reusel brengen.
Ik bekijk het ook als bestuurslid van VV Hulsel en daar komen we vanaf het komende seizoen al dik in de problemen: we hebben slechts vier spelers voor het jongste zevental. Als dat nog enkele jaren doorgaat droogt het ledental van onderaf op. Als er nu snel gebouwd gaat worden zal dat met de voetbalclub en de andere verenigingen nog wel goed komen. Maar met die school, dat is een ander verhaal. Mocht die ooit weggaan, dan zie ik die zo niet meer terug komen.” 
 
David van Rijzingen (22) vond het nooit erg dat er geen winkels waren in zijn dorp zijn. “Met de auto ben je zo een dorp verder. Nee, dat ik mijn vrienden weg zie trekken, dat vind ik erger. Wat moet ik straks hier tussen ouderen en mensen die hier om hun rust komen… Als dat het perspectief is hoeft het voor mij niet.”
David voelt zichzelf en veel leeftijdsgenoten ernstig tekort gedaan: niet alleen doordat het bouwen steeds maar niet door ging, maar ook omdat ze elders minder kansen kregen, zoals bij een starters project in Reusel waar geen enkele Hulselnaar in de prijzen viel.
Oké, er kan dan nu misschien gebouwd worden, het is het eerste positieve geluid sinds lange tijd, maar alleen al het afgelopen jaar al werd de grondprijs bijna verdubbeld. Wat kun je dan nog als starter op de woningmarkt…
David zijn zus Moniek is 24 jaar ziet al veel van haar vriendinnen plannen maken om zelfstandig te gaan wonen. “Het is in onze vriendengroep echt gespreksonderwerp nummer één. Ik wil dolgraag in Hulsel wonen maar weet niet hoe ik hier nu tegenaan moet kijken. Ik ben hier in Hulsel geboren en getogen en het zou me veel waard zijn om er te blijven. Veel van mijn familie woont hier en die band is sterk. Maar ja, de grond is zo duur daar zie ik enkel ouderen voor in aanmerking komen: moet ik daar straks tussen gaan wonen?”
 
Bij een bijeenkomst over leefbaarheid en zorg in het enige dorpscafé Het Drieske kwamen onlangs drie mensen opdagen. Onder hen Liezet van der Heijden. Ze zag er ook de pastoor die zich onder zijn parochianen had willen mengen….”Blij dat deze man nog begaan is met ons lot,” zegt Liezet. “Praten over leefbaarheid en zorg bleek weinig zin te hebben als de vergrijzing zo speelt.”
Feitenrelaas betreffende uitbreidingsplan De Kanten Hulsel.
-                      In 1998 start gemeente Reusel de Mierden de onderhandelingen met een Hulselse agrariër aan De Kanten om zijn bedrijf uit te kopen.
-                      In 2000 blijkt dat verplaatsing van het bedrijf stuk loopt op het ontbreken van een aanvaardbare alternatieve locatie.
-                      In maart 2001 bezetten boze Hulselnaren het gemeentehuis
-                      De gemeente Reusel-De Mierden besluit om de overeenkomst aan te passen: er wordt nog een agrariër bij operatie ‘De Kanten’ betrokken en de insteek is om milieurechten af te kopen waarna de betrokken boeren zelf hun grond mogen verkopen als bouwkavels
-                      De gemeente Reusel de Mierden voldoet in augustus 2002 aan de bepaling om voor 1 september een voorstel klaar te hebben voor een bestemmingsplan
-                      Het plan De Kanten wordt ingetekend: er kunnen 19 tot 23 woningen komen waarvan een deel voor starters en het plan gaat ter goedkeuring naar de provincie
-                      Geheel tegen de verwachting in keurt de provincie in december 2002 het hele plan af. Het zou om uitbreiding gaan en er wordt alsnog om een structuurvisie-plus gevraagd.
-                      In december 2002 spreekt sinterklaas de gemeenteraad vermanend toe
-                      De gemeente Reusel-De Mierden gaat in beroep bij de raad van State en start tevens met de ontwikkeling van een structuurvisie-plus
-                      23 juni wijst de Raad van State de provincie op haar puntjes: ze hebben hun huiswerk niet goed gedaan. Een luchtfoto toont overduidelijk dat het om aanvaardbare inbreiding gaat.