Mierdse parochies vrezen toekomst niet.
Godshuizen kleine kernen op de tocht
foto: Pastoor van de Weijst vor de kerk in Lage Mierde
Kleine Kernenkrant februari 2012
Reusel-De Mierden - De kerken lopen leeg en het aantal geestelijken krimpt in. In diverse gemeenten gaan de parochies van kerkdorpen samen om uiteindelijk nog in minstens één kerk te overleven. De reacties zijn wisselend. In de gemeente Hilvarenbeek kwamen de eerste pastoors al terug op de voorgenomen samenvoeging en de sluiting van drie kerken. In Reusel-De Mierden werd Geestelijk vader Karel van Roosmalen op pad gestuurd met de missie om vier parochies om te vormen tot één sterke parochie. Maar de drie kleinere parochies van Hooge Mierde, Lage Mierde en Hulsel zien nog best een toekomst voor zichzelf, ook als ze straks opgaan in een groter geheel met Reusel. In het dekenaat Bladel-Oirschot zullen uiteindelijk nog slechts zes parochies over blijven, één daarvan is de groot-Reuselse parochie.
Maar wat vinden de mensen er zelf van?
We kwamen er wel vaker bovenop
“Als we zeshonderd jaar terug kijken gebeurden er wel vaker grotere zaken maar toch bleef de kerk steeds overeind.” Pastoor Wim Wouters, nu nog de herder in de Hulsel en de Mierden, vindt het prima dat er in zijn parochie nog drie aparte parochiebesturen blijven zolang dat kan. “Het geeft een stukje eigenheid bij mensen die zich inzetten voor hun parochie,” zegt hij.
Hij ziet het samengaan met Reusel in drie stappen gebeuren, van één pastoor voor de hele parochie met het samenvoegen van de administratie als een logische volgende stap. Als het uiteindelijk ook over de gebouwen gaat zullen de mensen pas echt wakker worden, voorziet hij.
“De essentie is nog steeds de Christelijke waarde, samen antwoord zoeken op de zin van het leven. Dat is een universeel iets, niet van het hier en nu afhankelijk. De eigenheid van de parochie was altijd een groot goed. Waar iedereen zijn steentje bijdraagt kan dat nog steeds. Jongeren kunnen ook nog steeds het stokje van de oudere generatie overnemen al moeten we eerlijk wel toegeven dat e dit terug zien lopen.”
Cees van Gool van de parochie H Johannes uit Hooge Mierde denkt dat het vooral een kwestie van de centen is. “Wij hebben van oudsher een goed vermogende parochie hier,”zegt hij. “We hebben de kerk zodanig opgeknapt dat die er weer honderd jaar tegen kan, daarom is het goed om deze zo lang mogelijk zelfstandig overeind te houden. Wij zien dat onze pastoor Wouters daar ook zijn best voor doet, zo lang hij er is maak ik me geen zorgen. Op het moment dat hij weg valt en er is geen geestelijke meer dan wordt het anders. Als de pastoor telkens voor een paar man in de mis uit Reusel moet komen zal die op een gegeven moment wel zeggen: kom maar naar mij toe.”
Hulselnaar Vic Boemaars van de Clemensparochie is voorzitter van de dorpsraad en hij maakt zich misschien nog wel het meest zorgen. “We moeten reëel zijn, in feite maakt het bisdom het uit. Van de ene kant kunnen we de kerk niet missen, zoals bij een afscheidsdienst, dan zit hij tot de laatste stoel vol. Bovendien is het een beeldbepalend gebouw dat je niet direct kun herbestemmen. Van de andere kant kun je je afvragen wie er over tien jaar nog de kerkbijdrage betaald, het zal toch ergens vandaan moeten komen om alleen het onderhoud al op te hoesten. Bezorgd ja, hoopvol nee dus.
Intussen heeft pastoor Wim Wouters nog aandacht voor het kleine, zoals Van Gool dat ook opmerkt. Hij gaat op bezoek bij zieken in zijn parochie en stelt alles in het werk om mensen bij hun afscheid bij te staan.“Ook al is erkend dat er in de kerk veel mis ging, het geeft ons niet het recht om enkel toeschouwer te worden,” zegt hij.
Toch kan ook hij er niet omheen dat de Reuselse pastoor Karel van Roosmalen met een taakopdracht tot samenvoeging op pad is gestuurd. Wouters daarover: “Het is ons duidelijk dat processen zoals samenvoeging niet overhaast moeten worden. We moeten ook met beide benen op de grond blijven want niemand heeft het eeuwige leven en het beheren van elk gebouw kost wel geld, dat moet er wel zijn.”
De kerk in Hulsel