Kim en Jeron de Kort gingen kopje onder in de Rio Negro
De wereld ontdekken wie doet me wat
Hilvarenbeek - Veel jongeren schuimen al backpackend de mooiste plekjes op aarde af, van Azië tot Afrika en Zuid-Amerika. Kim Vinken en Jeroen de Kort waren al op verschillende continenten om de natuur en de mensen te leren kennen. Ze zagen in Marokko de jeugd die er zonder problemen opgroeide en ze genoten van de mooie biotopen in Costa Rica. In India zagen ze de bruisende ontwikkeling van de economie met mensen die veel met hen wilden delen. Sri-Lanka werd bezocht net voordat de Tsunami er toesloeg.
Toch is het allemaal niet zonder risico zoals ze onlangs merkten op hun vakantie in Ecuador. Ze belandden er van het ene avontuur in het andere en even werd het er zelfs zwart voor Kim haar ogen toen ze bij een raft uit de boot en in een wilde rivier tuimelde. Maar ook al kan het de keerzijde zijn van alle leuke ervaringen, de drang om te ontdekken blijft.
De skyline van Quito is schitterend, overal waar je kunt kijken, lichtjes, lichtjes en nog eens lichtjes. Quito is de hoofdstad van Ecuador en ligt met zijn 1,4 miljoen inwoners aan de voet van het Andesgebergte op zo´n 2850 meter hoogte. Het oude centrum staat bekend om zijn mooie koloniale architectuur. De hoogte van de stad maakt het acclimatiseren moeilijk, de aangekomen reizigers voelen zich de eerste dagen <I>sloom<I>.
Jeroen de Kort (33) en Kim Vinken (30) hebben er al de nodige tripjes opzitten. Hij werkt als werktuigbouwkundige, zij met bijzondere jeugd in de gehandicaptenzorg. Maanden kijken ze uit naar de volgende vakantie om in vier weken tijd het hoofd helemaal leeg te kunnen maken.
Uitbarsting
Een van hun eerste tripjes in Ecuador was een bezoek aan de Vulkanen Cotopaxi en Tungurahua gelegen in een Nationaal Park. Met de bus op weg, de rugzakken in het vizier gehouden, een behulpzame local zette ze op de juiste plaats. Bij aankomst zat alles nog op zijn plek, behalve de fotoapparatuur, die was foetsie. Pas na het bezoek aan de vulkaan vernamen ze dat hier kort geleden nog een eruptie plaats gevonden had waarbij maar liefst 4500 mensen geëvacueerd waren.
Wild
Na de hitte van de vulkaan besloten de bekenaren af te gaan koelen door te gaan raften. Als ervaren reizigers besloten ze op niveau vier de Rio Negro op te gaan. Het zou hun grootste nachtmerrie worden.
Gehesen in een wetsuit vertrokken ze vol goede moed, met de laatste instructies op zak. In de boot
Gehesen in een wetsuit vertrokken ze vol goede moed, met de laatste instructies op zak. In de boot
een Amerikaan, twee Engelsen en een lokale gids.
De stroming bleek al snel erg sterk en het beloofde al meteen een zware en heftige tocht te worden. Zittend op de rand, met de voeten onder elastieken geklemd, moesten ze het evenwicht bewaren. De golven op de rivier werden alsmaar hoger, de stroming alsmaar sneller.
Als eerste viel een Engels meisje van de boot, niemand zag haar nog. Toen de anderen haar in het oog kregen was de stroming zo sterk dat ze al verder de rivier op dreef. Voordat de anderen beseften wat er aan de hand was, tuimelde de gehele boot om. Kim zag onder water alles zwart worden en eenmaal boven kon ze slechts met veel moeite de peddel achter het touw van de boot haken. Jeroen was al verder weggedreven uit het zicht van alle anderen. Een andere boot schoot te hulp en met de nodige inspanning werden ze daar in gehesen.
Er volgde een rustiger stuk maar het ergste zou nog komen. Kolkende schuimkoppen verschenen en een rots dook op in het water. Nog voor ze iets konden doen tuimelden alle inzittenden van de boot,
opnieuw in het water. Nu waren ze sneller boven maar Jeroen kwam in een harde kolk terecht en werd meegesleurd door de stroming. Na het nodige lucht happen en rotsen ontwijkend konden ze uiteindelijk weer aan land komen.
Er volgde een rustiger stuk maar het ergste zou nog komen. Kolkende schuimkoppen verschenen en een rots dook op in het water. Nog voor ze iets konden doen tuimelden alle inzittenden van de boot,
opnieuw in het water. Nu waren ze sneller boven maar Jeroen kwam in een harde kolk terecht en werd meegesleurd door de stroming. Na het nodige lucht happen en rotsen ontwijkend konden ze uiteindelijk weer aan land komen.
De reis ging nog even verder, maar niet meer door de Rio Negro. Ze genoten wel van de enorme natuur en ontdekten de Albatrossen op Isla de Plata ook wel <I>poor men Galpagos<I> genoemd. Op een van de volgende dagen maakten ze nog een lichte aardbeving mee maar na het wateravontuur konden ze daar niet wakker meer van liggen.
foto:Jeroen en Kim proostend op hun avontuur