Wereldwijd te gast bij Jong Nederland
Februari 2018
De vrijwilligers van het Reuselse Wereldwijd dreigden door het sluiten van Den Horst dakloos te worden. Tot de jongeren van Jong Nederland een ruimhartig gebaar maakten en de hen (gemiddelde leeftijd 80-plus) opvang boden.
In de Molenhut aan de Hulselsedijk klinken normaal gesproken de kinderstemmen. Maar voorlopig niet op de dinsdagmiddag. Voor de deur een rollator en een scootmobiel, op de parkeerplaats een 45 km autootje. Buiten serene stilte, maar als de deur open gaat gonst het van de bedrijvigheid. Een twintigtal senioren (vandaag alleen maar dames) werken achter het naaimachine alsof hun leven ervan afhangt. Ze vervaardigen kleding die wereldwijd naar diverse projecten gaan om daar jeugd te ondersteunen.
,,Onlangs nog 750 jurkjes en net zoveel broeken naar zes doelen gestuurd,” zegt Margriet Lemmens-Gevers. Die projecten waren in Tanzania, India, Roemenië, Gambia en Brazilië. Op al die plekken kennen we lokale hulpverleners waar de spullen naar gestuurd worden. Zo komt alles op zijn plek terecht.”
,,Ja, het is wel even behelpen,” zegt Marja van der Paalen (87). ,,We kunnen hier alleen maar overdag terecht omdat er ‘s avonds de jeugd zit. Ook moeten we na afloop alle tafels aan de kant schuiven, alle naaimachines én de stoffen moeten we dan in een klein hokje opbergen. Dat hokje mochten onze vrijwilligers zelf hiervoor vervaardigen.” ,,Daar zijn we erg blij mee,” vult Marja Sanders aan. Ze trakteert vandaag vanwege haar 82-ste verjaardag. ,,De eerste twee keer dat we hier zaten was ik de op de heenweg de weg kwijt geraakt. Ik kom zelf met mijn autootje, maar onderweg ging het ergens mis.” Van dat laatste heeft Wies Peijs geen hinder, haar goedwillende buurman komt haar elke keer halen en brengen. Ze heeft al jaren reuma, maar desondanks kan ze nog goed overweg met de professionele naaimachine die ze bedient. De oudjes maken schorten, broeken en jurkjes alsof ze vol in de productie staan. Bij de breiende dames staan de pennen geen moment stil en zelfs met de haaknaald worden de mooiste dassen gemaakt. ,,Vorige week hadden we ook feest omdat we dertig jaar bestaan,” vult Marie Gevers-Lemmens (85) aan. ,,Intussen bestaan we zelfs al 31 jaar maar door het gedoe met de gemeente en de huisvesting konden we dat niet eerder vieren. We hopen dat dit onderkomen tijdelijk is en dat er nog een keer een locatie komt waar we meer mogelijkheden hebben.”