Parochianen blijven met kater zitten

 ED mei 2014 

Lage Mierde – Het opheffen van de ruim vierhonderd jaar oude Stephanus parochie en de verkoop en sluiting van hun kerk heeft diverse parochianen en vrijwilligers met een kater achter gelaten. Het aftredende parochiebestuur  hekelt het dictatoriale gedrag van de nieuwe pastoor Karel van Roosmalen. “Hij luistert niet naar ons, gaat het gesprek niet aan en probeert op slinkse wijze alles wat afgesproken is naar zijn hand te zetten,” zegt Jos de Bruijn, tot januari lid van het parochiebestuur.

“We willen niet met modder gooien,” zegt hij in een terugblik samen met andere oud parochie bestuurders Wim de Jong en Marielle Laureijs. “Hoe hij met ons omgegaan is, getuigt van geen respect”.

“We weten al geruime tijd dat de parochie op zou gaan in de groot Reuselse parochie en dat de kerk zou sluiten,” vult Marielle Laureijs aan. “Het gaat ons niet om die ontwikkeling, wel om de communicatie erover of beter : het gebrek aan communicatie.”Als ze terugblikt, is dat niet zonder emotie. Ook de Bruijn en de Jong hebben zichtbaar moeite met wat hen is overkomen.“De parochie van Lage Mierde is net zoals die van Hulsel en Hooge Mierde niet overgedragen,” legt de Jong uit. Van Roosmalen torpedeerde echt elke vorm van overleg en samenwerking waardoor er geen handtekeningen konden worden gezet. Uiteindelijk is de nieuwe Clemensparochie per decreet opgericht, zonder overdracht van de oude parochies.”

foto: de kerk van Lage Mierde met de absouteruimte in aanbouw. Volgens de parochianen wijkt v Roosmalen af van het afgesproken bouwplan

Als wrange voorbeelden in de stroeve samenwerking noemt de Bruijn tal van tenenkrommende situaties. Er zou een werkgroep Pastoraat komen maar nadat van Roosmalen de leden in hun hemd zette bedankten ze voor de eer. Een bord ter herinnering aan scheidend pastoor Wouters moest op zijn bevel van de begraafplaats verwijderd worden.

“Er waren afspraken gemaakt over de verdeling van goederen, Het was een plan waar hulpbisschop Mutsaers zijn goedkeuring aan gegeven had,” zegt Wim de Jong. “Vrijwilligers kregen de kans een bankje te krijgen en er zou een bank en enkele beelden naar het nieuwe gezondheidscentrum gaan. Ineens bleek alles al weg te zijn. Zonder dat we erin gekend waren. Een Mariabeeld dat enkele jaren terug door inzet van de parochianen in ere hersteld was, werd door hem persoonlijk weggehaald. Pas na lang aandringen kregen we het terug. “De stroom van klachten en voorbeelden kent nauwelijks een einde. Als Jos de Bruijn erover vertelt schiet het vuur nog uit zijn ogen. “Hulpbisschop Mutsaers heeft bemiddeld en hij begreep de wensen van ons. Er waren afspraken gemaakt over een absouteruimte zodat we ook in de toekomst afscheid van onze overledenen kunnen maken. Van Roosmalen draait echter alles terug. De absouteruimte wordt anders gebouwd, hij wijkt persoonlijk af van de verleende vergunning. Een plaquette die we hebben laten maken wil hij er niet geplaatst hebben. Het is echt te gek voor woorden. Nog voordat wij de kerk overgedragen hadden was de deur al gebarricadeerd en sloten vervangen. Echt niet normaal!

Pastoor Karel van Roosmalen wil er niet veel over kwijt. “Dit hoofdstuk is gesloten,”zegt hij in een reactie. “Er is nu één bestuur in een nieuwe situatie. Het heeft geen zin om in dit stadium terug te kijken, dat heeft geen zin. Aan moddergevechten neem ik geen deel.”