Pietje ‘Diepvries’ mist de aonloop.

Pietje diepvries maakt nu kachelhout.
 
ED 2004 
Bladel. Op 1 januari 2004 stopte Piet van der Heijden op 74-jarige leeftijd met de verhuur van diepvriesruimte aan huis. Maar liefst vijfenveertig jaar had hij een service volgens een zeer bijzonder concept: boeren die aan huis hun varken slachtten konden het vlees bij hem in bewaring geven en een maal per week kwam hij een deel van de voorraad zelf weer terug brengen. Het idee had hij uit Amerika en het leverde hem de naam Pietje ‘Diepvries’ op. Ook al is hij nu gestopt met de verhuur, van de bijnaam ‘Diepvries’ komt hij niet meer af, zo merkte hij.
Waar hij wel van af geraakte is de buurt en d’n aonloop van de mensen en dat mist hij. “Als er nu een auto stopt ga ik meteen kijken wie het is. We waren gewend altijd volk te hebben: het is nu wel een beetje stil”.
Maar echt stilzitten kan Piet van de Heijden nog steeds niet. Smorgens om zeven uur heeft hij de kachel al branden en in de loop van de dag zaagt hij het hout klein voor de volgende dag. “Klein hout en groot geld, de wens van ieders vrouw,” grinnikt hij. Aan quotes en kwinkslagen heeft Piet geen gebrek; de verhalen van alles wat zich in de diepvries afspeelde vertelt hij ook nog graag.
Zo denkt hij nog wel eens terug aan een keurmeester van de warenwet die een huurder verdacht van een illegale slacht. Het vlees in de vriezer had geen stempel en de keurmeester snuffelde drie dagen lang in de koelcel rond om meer bewijzen te vinden van illegale praktijken. “Het was er vijftien graden onder nul en ik gaf hem nog geen koffie,” zegt Piet grinnikend. “Ze vonden overigens niets en dropen met hangende pootjes af.”
Maar toch laat een jaar zonder diepvriezen zijn sporen na, ook bij Pietje ’Diepvries’. Zijn buik tekent lichtjes af onder zijn hemd en hij kan niet meer zo goed tegen de kou. “Vroeger kon ik vlot twee uur wandelen; dat red ik nu niet meer,” zegt hij.
De oude diepvries staat er verlaten bij. Het interieur is nog intact maar in plaats van de vorst binnen wordt deze nu buiten gehouden: binnen staan nu de fuchsia’s die zijn vrouw Rosa deze zomer kweekte,ook daar was nu meer tijd voor. “Een ideale ruimte hiervoor,” wijst Piet. “Twintig centimeter isolatie.”
Maar echt vervelen doet Piet van der Heijden zich niet. Hij past op zijn kleinkinderen en gaat bij zijn dochters op bezoek die wat verder weg wonen. Het lezen van de krant is een dagelijks ritueel dat hem binnen bij zijn kachel houdt: Pietje diepvries zit voortaan bij de kachel die hij stookt met zijn eigen hout.
HW