Laatste strohalm voor Katholieken in Reusel en de Mierden

Stille tocht tegen het onrecht van Mijnheer Pastoor

 april 2017

Bam!!! Met grote kracht wordt de telefoon op de haak gesmeten, waarmee geen gebruik gemaakt wordt op hoor en wederhoor. Pastoor Karel van Roosmalen uit Reusel-De Mierden heeft al niet veel vrienden meer over, deze week viel er weer eentje af.

Met een stille tocht hopen een aantal parochianen in Reusel-De Mierden een einde te maken aan de tirannie van hun kerkelijk voorganger. De pastoor, die ook al eens vertrok na een demonstratie van zijn gelovigen van zijn eerdere parochie in Waalwijk, blijft tegen beter weten in hopen op steun vanuit Den Bosch en Rome. ‘De maat is vol,’ zegt nu initiatiefnemer van de stille tocht Frank Rovers. ‘Hij zal vertrekken als het aan ons ligt’.

 Wat begon met het wegsturen van zijn huishoudster en ruzie en verwijdering van zijn kapelaan, werd gevolgd door ruzie en wegzending met alle voorgangers van de avondake groepen. Of het nu Hooge Mierde, Lage Mierde Hulsel of Reusel is: in elk dorp was er hetzelfde patroon. Ook de vertrekkende parochiebesturen waar hij de heerschappij van over nam, liet hij in mineur zitten. Daarna volgde de ruzie met koren in elk dorp, opnieuw gevolgd door verwijdering uit de kerk. Activiteiten zijn enkel toegestaan als hij zijn  uitdrukkelijke goedkeuring geeft: en de lat ligt hoog!

Wat volgde waren de parochianen die vaak al jarenlang trouw hun kerkengeld betaalden. Voor een afscheid bij overlijden willen de betrokkenen graag een menswaardig afscheid met een stukje eigen muziek of gebed: maar het moet al vreemd lopen als het de zegen van de pastoor krijgt. Het gevolg is een kerkelijke afscheiding in de Mierden en tal van afscheidsdiensten in de lokale gemeenschapshuizen. Met de gijzeling van het Mariabeeld nog in het achterhoofd volgde afgelopen maand opnieuw een aantal schofferingen van de herder. Voor Reuselnaar Frank Rovers is de maat vol toen Van Roosmalen probeerde de opgraving van zijn schoonvader te verhinderen.

‘Na het overlijden van mijn schoonmoeder werd er uitvoering gegeven aan haar laatste wens: tegelijk met haar man gecremeerd worden. Voor de opgraving van schoonvader, 21 jaar terug al overleden, waren alle papieren in orde en was er een gecertificeerd bedrijf ingeschakeld. Via de uitvaartmaatschappij was de pastoor duidelijk geïnformeerd over het tijdstip. Hij stuurde de mailing door naar de beheerder van het kerkhof, die voor de grafdelver de poort zou openen. Zoals het protocol voorschrijft, was er van de familie niemand bij de opgraving aanwezig. Kort nadat het opgraven begon, verscheen de pastoor op het toneel: hij was witheet. Hij ging ontzettend tekeer tegen de werklui op het kerkhof. De opgravers belden mij, ik ging er meteen heen en trof ze lijkwit aan. Ik ging daarna meteen uitleg vragen bij de pastoor, maar hij gooide keihard de deur voor mijn neus dicht en riep dat ik geen partij in de kwestie was.’

Als Rovers terug denkt aan dat moment komt de stoom nog uit zijn oren. De reactie van Van Roosmalen nam hij op met zijn telefoon, net zoals eerder Pow News dat al met de camera deed in de Maria-kwestie.

Met de oproep om aan te sluiten voor een stille tocht tegen de gedragingen van de pastoor, geeft Rovers nu uiting aan zijn gevoel. De tirade op het Reuselse kerkhof en het gedraai en deuren dichtgooien is voor hem alleen maar een bevestiging hoe fout de man zit. Even had hij de hoop op Bisschop De Korte, maar na een onderhoud en een uitgebreide mailwisseling met de Bossche leidsman, staat voor hem vast dat die de pastoor niet laat vallen.

Na het gebeuren op het kerkhof heb ik meteen de mailing opgevraagd die hij naar de beheerder van het kerkhof had doorgestuurd,’ zegt Rovers. ‘Die mailing kreeg ik meteen van die man. Toen de pastoor later beweerde dat er geen mailing was geweest, wist ik dat dit niet klopte en dat hij jokte.’

Iedereen die deel wil nemen aan de tocht kan vrijblijvend aansluiten op 6 mei om 11.00 uur in de ochtend. Informatie en reacties zijn te vinden op de facebookpagina Stille tocht.

Pastoor van Roosmalen is om een reactie gevraagd op het voornemen van de stille tocht, maar hij geeft aan niet te willen reageren.