Struis weer op eigen nest
Weerzien in Hooge Mierde
De struisvogel die al een half jaar in Hooge Mierde rondliep en die in werkelijkheid een kleinere ondersoort –de nandoe- was, keerde afgelopen week weer veilig terug op het eigen nest. Aan deze hereniging was een tijd van onzekerheid vooraf gegaan.
Terwijl moeder nandoe genoot van het leven in de vrije natuur was manlief alleen achter gebleven. De stress die hij daardoor in zijn eentje te verwerken kreeg werd hem fataal: hij vond de dood.
Inmiddels hadden de eigenaren, de familie Paridaans, de achtergebleven eieren gekoesterd en uit laten broeden in een broedmachine. De jonge nandoes keken vrij de wereld in: maar wel zonder ouders.
Na een speurtocht van enkele weken kwamen loopvogel en zijn baasjes weer bij elkaar: het werd een emotioneel weerzien.
”Ik kreeg een tip van een kennis dat er een struisvogel in de bossen rondliep. We zijn er naar toe gereden en hadden hem al snel in het oog”. Aan het woord is de Reuselse dieren specialist Wim van de Voort. In Reusel bekend als de rattenvanger maar ook bekend als de man die tal van dieren opvangt als dat nodig is.
In een schijnbaar contrast is hij ook enthousiast jager – net terug van een jachtweek in de Schotse hooglanden- en is daardoor specialist in alles wat met wild te maken heeft.
Maar hoe goed een specialist ook alles voorbereid: het kan toch een keer mis gaan. En mis ging het met de kangoeroe die ook bij Wim gestald werd nadat hij hem zelf had gevangen. “Tja,” zucht hij. “Hij had een hendel van een poortje opgetild en is daarna een schuurtje binnen gegaan waar hij door een raam gesprongen is. Dit had ik niet kunnen voorzien”. Skippy doolt daardoor opnieuw rond in het grensgebied: nu tussen Reusel en Postel.
Maar met de mini-struisvogel, de nandoe, liep het beter af.
In de veren
”Nadat we het dier met behulp van een net gevangen hadden zagen we dat het dier niet in beste conditie verkeerde,” weet Wim te melden. “Je zag het vooral aan zijn veren”.
Na een goede verzorging en een rustgevend verblijf knapte de nandoe zienderogen op. Dik in een nieuw pak veren wachtte hij zijn lot verder af.
Intussen was de Hooge Mierdse familie Paridaans naarstig op zoek naar hun lievelingsdier. Ze hoorden geruchten als zou er ergens een struisvogel gevangen zijn: maar daarmee hadden zij hem nog niet terug in hun bezit.
Pas na een tip en een bemiddeling van een dierenliefhebber kon er een hereniging plaats vinden: maar dan moest Nandoe wel even opnieuw gevangen worden. Hier kwam de dierenkenner Wim van de Voort weer om de hoek kijken. Gewapend met een groot schepnet en een enorme jutenzak had hij het dier in enkele minuten tijd te pakken. Het weerzien met de eigenaar was daarmee een feit. Gevangen en wel kon deze hem al snel in zijn armen sluiten. Na een korte autorit was er weer de vertrouwde ruimte waar hij zich al snel thuis begon te voelen. “Maar met een nandoe weet je het nooit, zo waarschuwt Paridaans, “want de dieren zijn erg stress gevoelig”.
Enkele jaren later verhuisde Kees vanuit Hooge Mierde naar Bladel. Toen hij het wat rustiger aan ging doen nam hij definitief afscheid van zijn Struis.
HW