Safari in De Kempen
Uitheemse dieren voor gedekte dis
Vakanties naar Afrika zijn al jaren populair vanwege de bezoeken aan de diverse wildparken. Toeristen die terug komen met sterke verhalen dat ze oog in oog stonden met een neushoorn of giraffe: afgelopen tijd hoefden we niet zover te gaan want in de Kempische bossen was het wekenlang een komen en gaan van diverse dieren die er normaal gesproken in het wild niet voorkomen.
Allereerst was daar natuurlijk Skippy, de ontsnapte kangoeroe die nationale bekendheid verwierf toen hij gevangen werd en meteen weer ontsnapte. Nandoe de Struis keerde weer veilig terug op het eigen nest en het baasje van het vette everzwijn kan vergenoegd aan het kerstmaal beginnen nu zijn lievelingsdier weer gevangen is.
Wilde dieren in de Kempen: is het toeval of is het een logisch gevolg van het opwarmen van de aarde. Of was het misschien de naderende kerstdis waar ze niet als kangoeroevlees, struisvogelbiefstuk of verse everzwijn wilden eindigen….
Jos Vroegrijk, als agent in De Kempen belast met de uitvoer van bijzondere wetten heeft al heel wat meegemaakt in zijn carrière. De klus waar hij eind november voor ingeschakeld werd was echter nieuw voor hem: hij werd verzocht bijstand te verlenen bij de vangst van een everzwijn. Toen zijn collega’s meldden dat ze het dier in het vizier hadden spoedde hij zich met alle toeters en bellen naar het grensgebied van Reusel-De Mierden in de richting van Poppel. Een dierenarts ging in zijn kielzog mee om een oogje in het zeil te houden en om zonodig een verdovingspijltje af te schieten.
Op het moment dat Jos oog in oog met het zwijn stond besefte hij dat de vangst van het dier niet zonder gevaar was: een beet met de scherpe tanden zou hem aardig kunnen verwonden. Gelukkig voor deze politieman stond hij er niet alleen voor en met behulp van enkele potige helpers lukte het om het dier in een net te drijven waarna Jos er manmoedig bovenop dook.
Het volgende moment kwam zijn judokunst goed van pas: hij nam het zwijn in een stevige houtgreep waarna enkele helpers het beest zijn bek dicht konden snoeren.
Na de vangst werd het dier naar een opvangplek gebracht en enkele dagen daarna kon hij weer bij zijn rechtmatige baas afgeleverd worden. Of ma everzwijn op dit moment nog leeft of dat ze al klaar staat om opgediend te worden bij het kerstmaal is niet bekend.
Wasbeer
In de Reuselse bossen dwaalde hij al enige tijd rond: een klein wasbeertje, normaal gesproken domicilie houdend in Noord Amerika. Zoekend onder stenen en boomstammen scharrelde hij zijn dagelijkse kostje bij elkaar. Met zijn scherpe nagels lukte het hem met gemak om kleine prooidiertjes vast te houden. Maar opvallen deed hij wel met zijn zwart-witte kleur. Het kon dan ook niet uitblijven of deze gast werd gevangen en naar een opvangadres gebracht. Omdat wasberen als kerstgerecht onbekend zijn zit hij nog steeds als een logé bij een dierenliefhebber.
Skippy
In groep acht van basisschool De Leilinde te Reusel was het al dagen hét gespreksonderwerp: de Reuselse kangoeroe. Met de zoon van de plaatselijk kangoeroevanger in de klas was er steeds de informatie uit de eerste hand en tot in detail wisselden de leerlingen de vangst- en ontsnappingsverhalen uit.
Toen Lieke Huybreghts op een dinsdag in november van school naar huis fietste zag ze op de Postelsedijk in Reusel twee kangoeroe-ogen haar aan kijken. Ze dacht eerst dat het niet echt was maar toen besefte ze dat het hier ging om de enige echte Reuselse Skippy. Samen met haar vriendin Brit rende ze naar het huis van haar vriendin om alarm te slaan.
“We hebben eerst wel een minuut of tien stil staan kijken. We dachten dat hij wel weg zou gaan toen we hulp gingen halen maar toen we later terug kwamen zat hij daar nog steeds.”
Wim van de Voort, kangoeroevanger van het eerste uur kwam al snel opdraven en opnieuw was hij de spil in de Reuselse safari. Skippy werd opgedreven naar een groot net en toen hij op een meter daarvandaan zat leek hij alsnog te ontsnappen.
Met een enorme sprong trachtte de Houdinikangoeroe te ontsnappen. Ontsnappen was hem al niet vreemd want eerder wist hij al eens zowel een raam als een deur te forceren om opnieuw voor de vrijheid te kiezen.
De laatste grote sprong van Skippy eindigde toch in het vangnet waarna er meteen vier mannen bovenop hem doken.
Nadat de kangoeroe gevangen was werd hij opnieuw overgebracht naar de accommodatie van de kangoeroevanger. “Nee, die zal me geen tweede keer ontsnappen,” zo voorspelde deze.
Voor zover bekend komt kangoeroevlees niet voor op de wildmenukaart van de restaurants in de Kempen: de rechtmatige eigenaar heeft zich nog niet gemeld en Skippy blijft daardoor waar hij is.
Struisse meid
Aan de Luther in Hooge Mierde zaten een boer en boerin al wekenlang in zak en as: een van hun lievelingsdieren was ontsnapt: een nandoe, het kleinere zusje van de struisvogel.
Nadat in eerste instantie het hele koppel nandoes ontsnapt was kon alleen het mannetje opgepakt worden maar hij overleefde het avontuur niet en overleed aan de stress.
Zijn vrouwtje genoot inmiddels van de zomerse vrijheid en met regelmaat krabden langsfietsende toeristen zich achter de oren: ‘dat lijkt daar wel een struisvogel’.
De boer was inmiddels nandoe’s gangen nagegaan en had gemerkt dat hij altijd op hetzelfde wortelveld zijn kostje bij elkaar scharrelde. Eén keer trof hij er zelfs een ei van de vogel aan.
Op een zomerse avond ging de boer op de loer liggen en wist de grote loopvogel te pakken te krijgen. Helaas voor hem was hij helemaal alleen en moest hij er al snel achter komen dat zo’n vogel niet alleen snel is: maar ook sterk.
Wel twintig minuten probeerde hij hem in zijn greep te houden maar toen rukte struis zich weer los en rende weer de veilige bossen in.
Weken later kon hij door enkele andere dierenliefhebbers gevangen worden en kwam op een bekend opvangadres terecht. Eén probleem echter: boer en boerin wisten daar nog niets van.
Met een onbekende struis in de kooi van een dierenvanger en een leeg hok bij boer en boerin dreigde een eenzame kerst.
Maar toen was er plots die kerstman die allen samen bracht en op een mooie dag vlak voor de kerst kwamen ze weer bijeen. De grote loopvogel en de boer en de boerin met in hun kielzog de jonge nandoes die in die tussentijd uit het ei waren gekomen.
Eind goed al goed want de nandoes werden niet voor het struise vlees gefokt.
Samen met het jonge grut genieten ze nog altijd van de vrijheid en veiligheid van hun eigen kooi waar ze naar hartelust rond kunnen dartelen.
Jagersmenu
Intussen kondigde de jagersverenging in Reusel een spetterend wildmenu aan waar alle bejaarden voor uitgenodigd werden. In de categorie ouden van dagen zit zonder twijfel het grootste bestand aan oud-stropers want een gewoon konijn valt er op de dag van vandaag niet meer te strikken.
Dan maar aan het exotische wild.
Allen een gezellige kerst, smakelijk eten en….niet te wild!
De Kempen werd in 2004 ‘geteisterd’ door loslopend wild zoals Skippy de kangoeroe en nadoe de Struis. Het zorgde voor veel opschudding en de regio was af en toe zelfs landelijk nieuws. Toch niet door al te opmerkelijke berichtgeving hierover???
HW