Zaak Nicky Verstappen zet ook andere coldcase op scherp
Nog geen DNA match in zaak cafévrouw Miet van Bommel
 
September 2018

 
Miet van Bommel-van der Aa vooraan rechts, zittend in Hilvarenbeek achter Petrus

Ergens midden in de vorige eeuw werkte er een stil en bedeesd meisje in de bediening bij herberg Sint Petrus in Hilvarenbeek. Pal naast de Beekse toren gaf ze haar ogen goed de kost en deed er de nodige ervaring op in het café-wezen. Dit zou haar later goed van pas komen toen ze een eigen café kreeg in Bladel, maar dat eigen café zou ook haar Waterloo worden. In 1992 werd ze daar in haar eigen bed vermoord. De politie heeft DNA van de dader en voert op dit moment ook in deze zaak vrij geruisloos DNA-onderzoek uit. Tot nu toe zonder resultaat.
Op het moment dat Miet van der Aa (later getrouwd met Jan van Bommel) bij haar tante in Hilvarenbeek over de drempel van het café stapte, had ze alleen nog maar haar dromen over het caféleven. Ze had in de eerste dertien jaar van haar leven al de nodige ervaring opgedaan in het café van haar ouders in Lage Mierde, maar ze stelde zich toen nog nadrukkelijk in dienst van anderen. Bij haar tante kreeg ze nog meer de ruimte om zich te ontplooien.
Miet was een opgeruimde jonge vrouw, met het hart op de tong. Maar hoeveel mannen er ook haar leven passeerden, ze was de dertig jaar al gepasseerd toen ze verliefd werd: op Jan van Bommel uit Bladel. Maar die had dan ook wel meteen een eigen café in de aanbieding en dat spraak haar aan.
Haar café (Café van Bommel) aan de Sniederslaan in Bladel kende vele tientallen jaren een bloeiend bestaan. Alles wat ze in Lage Mierde en Hilvarenbeek geleerd had, bracht ze er in de praktijk.
In haar latere levensdagen, ze was in 1992 84 jaar, was haar café alleen nog maar open bij speciale gelegenheden. Ze verhuurde een deel van de ruimte aan kostgangers en woonde er zelf nog steeds. Tot een fatale nacht in februari van dat jaar. De hulp die haar op een ochtend kwam verzorgen trof haar levenloos aan en niet alleen dat: ze was op haar hoge leeftijd ook nog misbruikt!
 
Op het moment dat de zaak Nicky Verstappen weer in de spotlight staat, wordt ook de coldcase van Miet van Bommel weer genoemd. Het is, net als bij Nicky, een zaak van ruim twintig jaar geleden en net als bij de Limburgse zaak, is er ook hier DNA materiaal veilig gestel. Dit DNA was aanvankelijk nog niet bruikbaar als opsporingsmiddel, maar door de toegenomen technieken is daar verandering in gekomen.
De zaak van Miet van Bommel werd al twee keer als cold-case heropend. De eerste keer, ruim tien jaar terug, werd er een verdachte opgepakt, maar bij gebrek aan bewijs (DNA match) werd hij weer vrij gelaten.
Twee jaar terug kwam deze zaak wederom groot in het nieuws omdat de politie op grote schaal DNA onderzoek wilde gaan doen, daarbij ook gebruik makend van het verwantschapsonderzoek. Daarbij kunnen ook sporen van familieleden naar een verdachte leiden. Dit kan van belang zijn, bijvoorbeeld als de dader zelf niet meer in leven is.
In de zaak Nicky Verstappen kwam nog niets anders bloot te liggen dan alleen de opsporingsmogelijkheden met DNA: Hoe ook hardwerkende recherche zich enorm kan vergissen.
Het verhaal van een man die ‘toevallig’ ter plaatse is en waarvan in diverse politiesystemen vast staat dat hij zedenmisdrijven pleegde, zorgde niet voor het leggen van een verband. Voor de buitenstaander is dat met de kennis-van-nu onvoorstelbaar. Het toont aan dat het rechercheren nog steeds mensenwerk is.
In de zaak van Miet van Bommel is er helaas één vertragende factor bij het DNA-onderzoek: er is sprake van een half-profiel en niet van een volledig DNA-profiel; Hierdoor moet het onderzoek handmatig plaats vinden, wat veel mankracht vergt.
Tot nu toe werkte de mankracht die nodig was bij het grote onderzoek van Nicky Verstappend nog vertragend op de inzet bij het onderzoek naar Miet van Bommel. Bij de reorganisatie van de politie enkele jaren terug, zijn er eenheden vrij gemaakt voor cold-cases, maar de mankracht van dit team is wel beperkt tot de omvang van de teams. De cold-caseteams hebben inmiddels al wel de nodige successen geboekt. Na de Postbankmoord nu dus ook bij Verstappen.
Een van de middelen om de zaak meer onder de aandacht te brengen is het opstellen van een cold--casekalender, die ook in de bajes verspreid werd. De zaak van Miet van Bommel stond al in de eerste versie van deze kalender, de zaak van Nicky Verstappen had ook op deze kalender gestaan kunnen hebben (maar stond er niet op) 
Over het leven en de moord op Miet van Bommel verschenen eerder twee boeken. Meer informatie hierover op: www.verhalenuitdekempen.nl