1975 was een productief jaar in Reusel-De Mierden
Goud zoals bij de fam Bel, Raus en van Kemenade
November 2025

de echtparen Bel, Raus en van Kemenade
Nederland had in 1975 nog maar 13,6 miljoen inwoners, maar daarvan stapten er in Reusel-De Mierden tal van in het huwelijksbootje. Van de 66 paren die dit jaar goud vierden waren er dinsdag 50 bijeen, opnieuw een gouden aantal.
,,Ik werkte destijds in de textielindustrie waar ik kon blijven tot ons eerste kind werd geboren,” zegt Marga Raus-van den Borne. ,,tot aan die periode kreeg je als getrouwde vrouw je ontslag, ook begon dat in ons huwelijksjaar te kantelen.”
Marga kwam haar man Theo Raus tegen in een Belgische disco. ,,Ik was er samen met mijn vriendin naar toe gegaan, want zij had daar een vriendje. Nu bleek die vriend ook een maat te hebben en die liet meteen zijn oog op mij vallen.” De affaire bij dancing De Lido in Arendonk leidde er toe dat Theo de grens overkwam en samen vestigden ze zich in Reusel. Daar in het buurtschap van de Vlassert en de Vezelstraat hebben ze er volgens henzelf de meest gezellige buurt van Reusel. Dat laatste vinden ook de Jan en Hennie van Kemenade en Nettie en Herman Bel. ,,Ik woon er zelfs al mijn hele leven,” vertelt Jan van Kemenade. ,,Ik was de tweede oudste in ons gezin met zes kinderen en mijn ouders overleden kort na elkaar toen ik twintig was. We bleven met zessen achter. Mijn jongste zus kwam bij een tante te wonen en verder redden we het met enige gezinszorg. Het gevolg was wel dat nadat Hennie en ik trouwden enkele van mijn broers nog lang bij ons zijn blijven wonen.”
Hennie, die regelmatig samen met haar zus op vakantie gaat, herinnert zich nog de tijd van de verkering met Jan. ,,Mijn ouders zaten er bovenop, we mochten niet bij elkaar slapen en bij elke knuffel passeerde er wel ‘toevallig’ een van de ouders. Samenwonen werd in die tijd nog niet getolereerd, misschien dat we daarom wel relatief jong getrouwd zijn.”
Jan, die meer dan veertig jaar als postbode werkte, doet nu veel vrijwilligerswerk bij Reusel-Sport. Zo is hij daar een van de lijnentrekkers, een taak die bij elk feestje wel een opmerking losmaakt. ,,Als ik de periode van heel ons huwelijk bekijk hebben we het nu wel het beste,” stelt hij vast. ,,Vooral financieel weinig zorgen. Toen we pas getrouwd waren en tussen de kleine kinderen zaten was het sappelen, niet dat het er ongezellig door was.”
Herman Bel is ook een Reuselnaar in hart en nieren. Hij werd er geboren in een gezin van twaalf kinderen en vond tussen de tien kinderen van de familie Maas uit Bladel zijn Nettie. Dat 1975, het jaar van hun trouwen, uitgeroepen was tot jaar van de vrouw was hem toen ontgaan, maar door zijn Nettie vijftig jaar lang trouw te blijven bracht hij dat wel in de praktijk.