‘Dromen zijn bedrog’, zong ooit iemand. Maar wat is een droom eigenlijk en wat gebeurd er? Waar komt deze onbestuurbare hersenactiviteit vandaan?
Ik probeer een tijd lang mijn dromen op te schrijven in de hoop er iets wijzer van te worden.


6 april 2020

Drukte langs de straat

Ik zit in mijn eentje in de camper en het is rustig op straat. Ik wacht op de ander. Dan hoor ik buiten stemmen, het wordt steeds drukker. Mensen lopen pratend op straat voorbij en de drukte blijft toenemen. Op enig moment hoor ik hele groepen jongeren, die ook steeds meer lawaai maken. Nu begin ik me zorgen te maken. Toen we hier aan kwamen rijden was het erg rustig, er was ook plek genoeg om te parkeren. Nu ik meer mensen op straat hoor, zie ik door de ramen dat er ook veel meer voertuigen staan, nu is er geen plekje meer vrij.
Als de deur open gaat en de ander binnen komt, vraagt ook zij zich af wat er toch te doen is. ‘Geen idee,’ antwoord ik. ‘Zullen we maar verder rijden?’ stel ik voor.
Ik rijd zachtjes weg van de plek waar we stonden, we kunnen niet veel meer dan met de stroom mensen stapvoets meegaan. Verbaasd kijken we naar de mensenmassa waar we in verzeild zijn geraakt.
Enkele straten verderop wordt het weer wat rustiger en zien we een plekje om te parkeren voor een gebouw. Ik wordt er op geattendeerd en parkeer zo goed als mogelijk is. Even verderop zijn mensen kramen van een markt aan het opbouwen.
Ik loop naar buiten om te zien of ik ergens moet betalen voor het parkeren. In eerste instantie zie ik niets, maar dan wordt ik door een man gewezen op een soort va betaalautomaat. Hij zit helemaal verstopt onder een bosje, ik moet op mijn knieën om erbij te kunnen.
De man staat kort achter mij aanwijzingen te geven, ik vraag me af of het wel zuivere koffie is. Er kunnen geen munten in de automaat, alleen een bankpasje. Terwijl ik de betaling afrond blijft er een vreemd gevoel over de rol van die man, die nog steeds dichtbij staat.
Als ik terug loop, zie ik dat er nu ook pal voor de camper een marktkraam opgebouwd wordt. Ik twijfel of dit wel gunstig is. Positief is dat we daardoor wat in de luwte blijven doordat we vanuit de straat aan het oog onttrokken worden. Maar als we weg willen rijden kunnen we er niet uit zolang die kraam daar staat. Ik zie op straat nu ook hier de drukte toenemen, dus vorolopig staan we er nog wel.


Nb:
De laatste jaren hebben we met de camper een aantal landen doorkruist waarbij we de leukste plekjes hebben kunnen bezoeken. We werden ‘s morgens wakker tussen de Meteora-kloosters in de bergen van Griekenland en keken bij het wakker worden uit over het Loch Ness in Schotland. Reizen met een camper bezorgd een gevoel van vrijheid, soms is het ook improviseren!