‘Dromen zijn bedrog’, zong ooit iemand. Maar wat is een droom eigenlijk en wat gebeurd er? Waar komt deze onbestuurbare hersenactiviteit vandaan?
Ik probeer een tijd lang mijn dromen op te schrijven in de hoop er iets wijzer van te worden.



23 april 2020 (2)

De trein het retour

Het is druk op straat, ik moet echt goed mijn best doen om andere mensen te ontwijken. Ik hoor stemmen in een vreemde taal om mij heen, het lijkt een soort van markt in het buitenland waar we lopen. Ik probeer de anderen van de groep in het oog te houden, maar dat valt niet mee. Op een gegeven moment merk ik dat onze groep steeds kleiner wordt want steeds meer gaan er op in de massa en raken uit zicht. Dit gaat net zo lang door tot ik geen bekenden meer zie. Wat nu?
Mijn buik rammelt, ik krijg honger. Maar direct in de buurt waar ik ben, zie ik niets waar ik kan eten..
Ik stap in de trein en rijd mee tot aan de eerstvolgende halte. Daar stap ik uit en ga te voet verder. Er zal toch wel ergens een restaurant of cafetaria zijn waar ik iets te eten kan krijgen?
Uiteindelijk, na lang lopen zie ik in de verte aan de rechterkant van de weg een gebouw met wat reclame verlichting erop. En warempel, het is een restaurantje waar ik kan eten.
Na de maaltijd ga ik weer dezelfde weg terug. Ik zie in de drukte van de stad weer enkele anderen van de groep waarbij ik aansluit.
De volgende dag ben ik er weer, nu is Marian erbij. Ik leid haar min of meer rond, omdat ik de omgeving al een beetje ken doordat ik er gisteren ook was. Ik besluit maar meteen naar dat restaurantje te gaan, die honger zal ook wel komen.
We pakken weer de trein tot het eerste station en beginnen te lopen. Het gebouwtje moet ergens aan de rechterkant zijn, maar hoe ver we ook lopen, we zien niets. Ik begrijp er niets van, gisteren was het nog hier?
Uiteindelijk besluit ik het ergens te vragen en daar hoor ik dat we het al voorbij zijn. O? hebben we dan niet goed opgelet. Ik ben het wel beu inmiddels en we nemen maar meteen de eerste trein retour.


Nb:
In de zomer van 2013 waren we in en nabij Londen, waar we net buiten de stad met de caravan op een kampeer terrein stonden. Een aantal dagen achter elkaar gingen we met de trein naar de binnenstad, waar we ons onder dompelden in de drukte. De entourage, zoals ik die in mijn droom voor mij zag, lijkt hier op. We keken rond bij het British museum en het kasteel van de kroonjuwelen, al met al een mooie tijd en een mooie afsluiting van de vakantie in Engeland.