Terug in het nieuws
Yuri Nagelkerke liet nog onverwachte schat na
December 2022
Het plotselinge overlijden van Yuri Nagelkerke na een noodlottig ongeval in zijn eigen woonplaats, schokte Reusel, maar liet vooral een leegte achter bij zijn ouder Louis en Myra Nagelkerke. Als enig kind woonde hij samen met hen aan de Kerstraat in Reusel, waar Louis zijn kunstatelier heeft.
,,Yuri zelf had ook zijn eigen kijk op kunst en pas na zijn overlijden kwamen we erachter dat er nog heel veel was dat we niet kenden,” vertelt vader Louis. ,,Zo maakte hij met zijn telefoon tal van foto’s die hij dan zelf digitaal bewerkte. Dit is echt een schat die hij voor ons achterliet.”
In de woning aan de Kerkstaat ademt elke wand en elk meubelstuk kunst uit. Het merendeel is door Louis gemaakt, maar ook Yuri heeft er zijn stukken staan, zoals schilderstuk van 1 x 1 meter waarop een engel met op het eerste gezicht willekeurige getallen te zien zijn. ,,Nu vonden wij op zijn telefoon een verbeelding van de geschilderde engel die hij letterlijk op handen draagt,” laat Louis zien. ,,Het is een pareltje op zich, wij hebben er nu kaarten van laten drukken en willen zo datgene wat hij naliet in handen houden. Daarnaast ontdekten we dat de getallen allemaal een symbolische betekenis hebben, heel bijzonder!”
,,Wat ook bijzonder was, waren de gesprekken over de dood,” zegt zijn moeder Myra zachtjes. Zelf heeft ze een Indonesische achtergrond en bij trips naar het land van haar oorsprong ging Yuri altijd mee en was hij de tolk. ,,Dan vroeg hij mij wat hij zou moeten doen als ons iets onverwachts overkwam. Yuri kon voor zichzelf zorgen, maar vanwege een lichte vorm van schizofrenie kende hij ook zijn grenzen. We vertelden hem dan dat hij dan vrienden en bekenden uit moest nodigen om ons op meerdere momenten te gedenken. Dat we dit al zo snel om moesten draaien konden we natuurlijk niet voorzien. Afgelopen half jaar hebben we op de 40-ste en de 100ste dag na zijn sterven een bijeenkomst gehouden. We nodigden mensen uit voor een Indische maaltijd, waarbij Yuri zijn stoel er wel stond, maar die bleef dan leeg.”
,,Ook een (reeds gepland) concert in het park tegenover ons huis ging gewoon door en kwam in het teken van Yuri te staan.” vult Louis aan. ,,Dit betekende heel veel voor ons. Brassbands speelden filmmuziek, toevallig het genre waar Yuri erg veel mee had.”
Het leven van Myra en Louis staat nog dagelijks in het teken van hun enig kind dat ze verloren. Louis heeft er bijna een dagtaak aan om de telefoon van Yuri verder uit te pluizen, inmiddels heeft hij na een pauze zelf het schilderen ook weer opgepakt. Myra is nog altijd aan het zorgen, vooral voor haar man, maar ook nog om de gedachten aan Yuri levend te houden. ,,ook op de 1000-ste sterfdag gaan we hem weer gedenken,” zegt ze met zachte stem. Yuri was een bijzonder mens, we mogen hem niet vergeten. Laatst liep ik in de supermarkt en viel een mij onbekende vrouw mij om mijn hals. Ze had Yuri goed gekend en was erg geraakt door het verlies. Deze gedeelde smart betekent veel voor ons, het sleept ons door de moeilijkste periode van ons leven. Wat ons ook helpt is de wetenschap dat Yuri zelf nooit bang was voor de dood. ‘Het brengt je enkel naar een andere dimensie,’ zei hij dan. Dat en de wetenschap dat hij bij zijn overlijden niet geleden heeft helpt ons ook weer.”