Peil volgt teelt versus teelt volgt peil
Mari de Bijl (Waterschap de Dommel) inspecteerde persoonlijk Hulselse beverdam
Oktober 2025
Na enkele publicaties in de hilverbode (week 33 en week 38) kwam de kwestie rond het telkens afbreken van de beverdam in de Raamsloop ter hoogte van Hulsel nadrukkelijker op de agenda bij de bestuurders van Waterschap De Dommel. In de publicaties was de verbazing over het telkens afbreken van een relatief kleine dam zeker niet afwezig. Nu blijkt het een teer discussiepunt te raken: moeten de bevers zich aanpassen aan de omgeving (zoals de boeren die planten telen). Of moeten de boeren zelf goed opletten waar ze hun planten kweken?
Mari de Bijl, voormalig boswachter en nu vanuit de partij Water Natuurlijk betrokken bij het beleid van het waterschap, trok de stoute schoenen aan en kwam persoonlijk op inspectie in Hulsel.
“Kijk, daar vliegt een bijzondere libelle,” wijst de boomlange gewezen boswachter. Als hij met grote passen langs De Raamsloop loopt, ter hoogte van de Reuselsedijk in Hulsel, turen de ogen onder zijn breedgerande hoed verder naar het water. Het waterpeil is hoger dan het de laatste weken lag, terwijl het nauwelijks geregend heeft.
Even verder blijkt waarom het peil hoger is: de bevers hebben hun dam weer opgebouwd en zelfs iets opgehoogd.
Als De Bijl goed om zich heen kijkt ziet hij tal van sporen waaruit blijkt dat het beverpaar met hun jongen nog steeds aanwezig is. “Kijk, daar zie je een uitloopspoor uit het water en even verderop zijn diverse verse knaagsporen aan bomen waar te nemen.”
Hij gaat bij zijn waarnemingen nog iets verder dan de bevers alleen. “Doordat deze dieren voor een iets hoger waterpeil zorgen in tijden van droogte, kunnen kleinere soorten zoals de libelle overleven. Als alles droog komt te staan verdwijnen die snel en het is maar de vraag of ze later terugkeren.”
Het toont volgens de natuurman duidelijk aan hoe belangrijk het waterbeheer van een enkele bever kan zijn. De keuze om de dam telkens af te breken om een plantenteler even verderop te faciliteren vindt hij dan ook zwaar overdreven.
“Als je goed kijkt dan ligt het perceel met de planten van de kweker nog een halve meter hoger dan de rand van de beek. De kans dat er ooit een overstroming kan ontstaan na een stortbui is miniem, zeker als je ziet dat het grootste deel van de beek al maanden nagenoeg droog staat.”
De Bijl heeft zich nu voorgenomen om samen met zijn partij Water Natuurlijk een motie in te dienen bij het dagelijks bestuur van het waterschap om het beleid structureel te veranderen. De kern van de wijziging: niet het peil volgt de teelt, maar de teelt moet het peil volgen.
“het is vooral de angst dat het mis kan gaan, beter is om ter plekke goed te kijken en het gezonde verstand te blijven gebruiken,” zegt hij. “We moeten een dier als de bever dankbaar zijn omdat die in droge tijden alleen maar helpt met zijn dammen om de ecologie in de beken nog een beetje overeind te houden. Nu lijkt hij eerder de dupe en daarna ook de rest van het waterleven”.