Aangesteld door de pastoor omdat ze het koortje kon leiden
Ine Lunter leerde Hapert lezen
Juli 2020
‘Wat moet zo’n meid voor de klas!’ Het waren de eerste woorden die ze hoorde uit de klas met 33 jongens op de Aloysiusschool, de voorloper van basisschool Het Palet in Hapert. De Veldhovense Ine Lunter neemt vrijdag na 45 jaar (!) afscheid.
De school zal in het nieuwe schooljaar veel ervaring moeten missen, als Ine er na 45 jaar niet meer voor de klas terugkeert. In 1975 meldde ze zich op voorspraak van een van haar docenten in Hapert. Daar was de sollicitatieprocedure nog heel overzichtelijk, die bestond uit één gesprek met mijnheer pastoor. ,,Ik had nauwelijks in de gaten dat het een sollicitatiegesprek was, omdat ik verwachtte alleen maar te gaan kijken, want ik was eerder al in Netersel geweest en daar kon ik ook beginnen. Maar goed, Pastoor van Kampen vroeg of ik muzikaal was, laat dat net mijn specialisatie op de Pabo geweest zijn. Ook zijn tweede vraag kon ik positief beantwoorden: of ik het kinderkerkkoor kon leiden. Toen ik merkte dat ik in Hapert met de bus kon komen, wat in Netersel niet mogelijk was, ben ik er volgende dag al begonnen.”
Ze heeft in de loop der jaren voor vrijwel alle groepen gestaan, maar de eerste klas, de huidige groep drie, was maar liefst 35 jaar haar favoriet. Hierdoor leerde ze een hele generatie in Hapert lezen en als ze de laatste jaren de huidige vaders terugzag die ze zelf eerder als leerling in de schoolbanken had, was ze daar wel trots op. ,,De gelijkenissen zijn vaak frappant,” zegt ze.
In de 45 jaar zag ze wel veel veranderen. Ze moest in het begin nog knokken om als getrouwde vrouw en later als moeder voor de klas te blijven staan, nu is deeltijd werken niet meer weg te denken. Ze zag de nieuwbouw van Het Palet toen de jongens en de meisjesschool samengingen. Nu maakt ze de volgende nieuwbouw net niet meer mee, maar voor haar is de cirkel rond.
Een van de veranderingen die ze zag is het toenemen van de werkdruk bij de docenten. ,,Toen ik begon gingen we tussen de middag wandelen, nu zie ik mijn collega’s met de boterham in de hand achter de pc zitten,” zegt ze. ,,Dan verlang ik wel weer even naar die goede ouwe tijd!”
Vrijdag, op de laatste schooldag van het jaar, is het ook echt haar laatste werkdag en wordt ze door de leerlingen uitgezwaaid.