Matthijs en Sjors Abrahams kijken uit naar hun eerste woning
Grote interesse voor CPO bouwcollectief

Februari 2021


In het tweede deel van de uitbreiding Geldersakker moet er ruimte komen voor de jongeren

De woningmarkt staat onder druk en de huizenprijzen rijzen de pan uit. Hoe moet je daar als jongere je weg in vinden? Er staan voor hen nauwelijks woningen te koop en als er al eentje op de markt komt zijn ze onbetaalbaar voor hen. Een van de opties is het bouwen in een collectief: het CPO (collectief particulier opdrachtgeverschap). Na een eerste oproep meldden zich in Hilvarenbeek maar liefst 74 gegadigden.

“Hilvarenbeek is een mooi dorp, ik ben er opgegroeid en wil er graag altijd blijven wonen.” Als Matthijs Abrahams op de eerste verdieping uit het raam van zijn ouderlijke woning kijkt, ziet hij in de uitbreiding van Geldersakker 1 de woningen verrijzen. Mooie woningen in een mooie omgeving. Maar toch onbereikbaar en duur, daardoor zover weg.
“Ja, natuurlijk denk ik vaak: wat is er voor mij en mijn vrienden? Kunnen de jongeren van mijn generatie ook ooit in zo’n woning wonen?”
Matthijs, in het dagelijkse leven werkvoorbereider/tekenaar bij evenementen, is zeker bereid om zelf iets te organiseren. Toen hij hoorde dat het ook mogelijk is om voor het bouwen zelf de handen uit de mouwen te steken, twijfelde hij geen moment. “Het bouwen in collectief levert veel voordelen op. Zo kunnen we gezamenlijk in gesprek met de gemeente en ook gezamenlijk aanbestedingen doen.”
Hij polste bij zijn vrienden en vond daar veel gehoor. Dat hij in de Beekse Raad ook zo zijn contacten heeft speelde ongetwijfeld een rol. Hij plaatste samen met zijn broer Sjors (een jaar jonger als hij en ook geïnteresseerd) een oproep op facebook en in de kortste keren hadden ze een lijst met 74 gegadigden.
“Echt, dit verraste ons volkomen. We hadden eerder gehoord van projecten in Esbeek en in Diessen, maar hier in Hilvarenbeek is het lang geleden dat er een CPO-project was. Misschien is daarom de belangstelling wel zo groot,” zegt hij.
Er was al snel contact met een bureau die het traject wil gaan begeleiden (BIB) en er volgde een bijeenkomst in de Box, waarbij ook wethouder Van de Moosdijk bij aanwezig was.
“Het is fijn als de gemeente mee wil denken,” zegt Matthijs. “En natuurlijk snappen we dat ook de beschikbare bouwgrond niet oneindig is. Uiteindelijk bleek er in uitbreidingsplan Geldersakker II ruimte voor 24 woningen. Dat betekende dus dat er 50 aangemelde personen af moesten vallen, ik ben blij dat ik die keuze niet hoefde te maken.”
De gemeente Hilvarenbeek, die daarvoor de volgorde van inschrijving hanteerde,” klaarde dat klusje, waarna de zelfbouwers verder konden. Er wordt nu gewerkt aan het definitieve bestemmingsplan, dat ze komende zomer gereed hopen te zien, waarna de vergunningen aangevraagd kunnen worden. In dat geval kan er begin 2022 gebouwd gaan worden en zijn een jaar later de woningen gereed.
“Maar dan moet er iet al te veel tegen zitten,” weet inmiddels ook Sjors. Als voorbeeld noemt hij archeologisch vervolgonderzoek dat nog plaats gaat vinden.
Op de plek waar de woningen moeten komen is het nu nog kaal en leeg. De toekomstige huiseigenaren kijken straks aan de ene kant naar de Bolakker en aan de andere kant zien ze de nieuwe basisschool en de Beekse toren. De kavels waarop gebouwd gaat worden zijn effectief 110 meter groot en elke woning krijgt twee slaapkamers op de eerste verdieping. “Het voelt enorm goed dat er weer perspectief is,” zegt Matthijs. “De laatste jaren is er in Hilvarenbeek niet in CPO gebouwd, dat toont wel aan dat er veel behoefte aan is.”
De jongeren hebben nog wel een hele weg af te leggen, zo vinden er nu al gesprekken plaats over de parkeerruimte rond de woningen. De gemeente Hilvarenbeek stelt dat de jongeren die parkeerruimte op ruimte in hun eigen plan moeten realiseren en dan ook nog eens de ruimste variant die nu in Geldersakker 1 vastgesteld is: 2,4 P-plaatsen per woning. In Geldersakker 1 is in het bestemmingsplan te lezen dat er ook een minimumnorm is (1,6) en dat er daar veel openbare P-plaatsen zijn.
Het is slechts één van de hobbels die de jongeren nog moeten nemen. Intussen werkt architect Frank Doomen de plannen verder uit en krijgt het plan steeds meer vorm.