Twee initiatieven in Lage Mierde
Voedselbos van nieuwe landbouw tot culturele binder


Januari 2020


De oproep voor Brabanders om zich aan te melden voor een pilot om enkele voedselbossen in te richten en te exploiteren, klinkt charmant. Het Groenontwikkelfonds Brabant heeft al vijftien hectare grond hiervoor in de aanbieding, voor een deel in Lage Mierde. Grond waar ruimte is voor innovatieve landbouw en waar de productie van voedsel wordt gecombineerd met nieuwe natuur. Maar dan ineens is er vanuit de lokale bevolking in Lage Mierde ook eenzelfde initiatief, maar wel met belangrijke verschillen. Een collectief bos als speelbos waar noten en bessen groeien. Waar kinderen zich kunnen vermaken en waar ouderen hun wandelingetje maken. Wie trekt hier aan het langste eind?
Dichtbij de dorpskom en als het kan een bijdrage leverend aan biodiversiteit, natuur en cultuur. De ideeën van de Lage Mierdenaren leken op zijn plek te vallen toen de Dorpsraad benaderd werd door het Waterschap die langs de nieuw te meanderen Reusel nieuwe invulling voor het beekdal zocht. Maar de wenkbrauwen van de dorpsgenoten trokken op toen vrijwel gelijktijdig het Groenontwikkelfonds Brabant ook zijn oog op Lage Mierde liet vallen. En jawel: ook voor een voedselbos, maar dan op een andere leest geschoeid. Geen collectief in te richten en te gebruiken ruimte, maar bestemd voor particulieren of partijen die een perceel kopen of huren en daarna zelf inrichten.
Jos Gerrekens die vanuit de Dorpsraad in de werkgroep Voedselbos Lage Mierde zit, legt uit wat er al ondernomen is.
,,Het idee van een voedselbos spreekt ons in Lage Mierde erg aan, dat mag duidelijk zijn. Wij zien een bos met planten voor ons die direct of indirect nuttig zijn voor mensen. Het kan een tuin zijn waar van bodem tot kruin voedsel wordt geproduceerd. Van noten, appels in de boom, fruitstruiken tot bladgroentes op de grond, knolgewassen en zelfs een paddenstoeltje onder de grond. Allereerst vonden we dat de locatie hiervoor zo dicht mogelijk bij de dorpskom moet liggen, zodat het goed te bereiken is voor iedereen. Kinderen moeten er kunnen spelen, maar ouderen die minder mobiel zijn moeten er ook kunnen komen. Daarom keken we om te beginnen naar een perceel tussen de Hoogeweg en het riviertje De Reusel. Uit een eerste inventarisatie bleek dat stukje grond echter veel te nat te zijn. De mensen van Waterschap De Dommel denken goed mee, maar we zijn er op dit moment nog niet uit waar het moet komen. Daarnaast hebben we ook al contacten gelegd met de Brabantse milieu federatie (BMF) om ook met hen afstemming te houden. Ook met de gemeenten zijn we in goed overleg want voor zo’n bestemming moet mogelijk het bestemmingsplan gewijzigd worden.”
Om de informatie die er is met de inwoners te delen, maar ook om interesse en reacties te peilen, staat het Voedselbos stevig op de agenda van de dorpsavond van de Dorpsraad op 23 januari (De Ster).
Het initiatief van het Groenontwikkelfonds Brabant haalt het initiatief van de Dorpsraad dan wel niet onderuit, maar zet het wel in een bijzonder perspectief. Ook een woordvoerder van de gemeente Reusel-De Mierden was verbaasd dat er op zo’n korte afstand twee initiatieven zijn.
Het Groenontwikkelfonds Brabant ondersteund particulieren, ondernemers en overheden met het aanleggen van nieuwe natuur. Ze hebben de plannen al dermate concreet dat ze op meerdere plekken in totaal 15 hectare grond beschikbaar stellen voor particulieren of partijen die een deel willen gaan exploiteren. Op hun website worden er twee percelen in Lage Mierde  aangeduid van in totaal4,2 hectare: aan de Poppelsedijk en de Beekakkerweg. Op woensdagmiddag 22 januari is er op de Helicon in Tilburg een informatiebijeenkomst over de te volgen weg.
Nat, natter natst
Een auto houdt even in voor de kruising op de Poppelsedijk en rijdt dan weer door. Een groepje bootcampers sopt over een stuk grond. De plassen en de modder zijn niet te ontwijken, maar wat ze zich niet realiseren, is dat ze over een potentieel voedselbos lopen. Het perceel in de oksel van de Poppelsedijk en Twisselsebaan (ter plekke is het Hooge Mierde) is nog niet begaanbaar en ligt er verder verlaten bij. De maisstengels van het vorig jaar steken nog uit de grond en de tractorsporen van de vorige oogst zijn nog goed zichtbaar. Wie zijn ogen tot spleetjes dicht knijpt en zijn fantasie laat werken kan hier de noten- en kastanjebomen zien staan. Maar als je je ogen dicht doet, ruik je ook dat hier de echte landbouw niet ver weg is. Nieuwe landbouw zal dus voorlopig nog hand in hand gaan met de bestaande landbouw.