Titel
T giet aon
Flaes was weer even winters
Eind december 2025

Het ijs wordt vakkundig gemeten
Krrrr kkkkrrrr. Lange dunne ijzers beroeren de harde ijsvloer en die vloer geeft met dezelfde regelmaat een geluid terug. Kort voor de jaarwisseling naar 2026 konden de liefhebbers van schaatsen op natuurijs kortstondig aan hun trekken komen. De slechts enkele nachten met nachtvorst hadden voor ijsclub de Flaes al duidelijk gemaakt dat het niet tot een echte openstelling zal komen. Wat dan rest is de waaghalzen de ruimte te geven en het gebeuren van kleine afstand volgen.
“Dit is echt geweldig,” zegt Neele Kapteijns uit Lage Mierde.
Het eerste filmpje van een schaatser op het ijs in landgoed De Utrecht kwam op tweede kerstdag en het verbaasde menigeen. “We hadden niet verwacht dat er al zo snel een ijsvloer zou liggen,” zegt Claus van Teeffelen, voorzitter van ijsclub De Flaes. “We hadden ingeschat dat de oostenwind spelbreker zou zijn, maar dat bleek minder een rol te spelen en het lag verrassend snel dicht.”
De volgende ochtend, 27 december gebeurt er wat er in zo’n geval vaker gebeurd. De fanatieke schaatsers uit de regio weten het ven te vinden en voorzichtig worden de eerste rondjes gemaakt. Aanvankelijk nog alleen op het voorste gedeelte. Onder hen ook Roel van Gils die zich sinds enkele jaren in het schaatsen aan het bekwamen is. “Altijd in de hoop dat er een keer natuurijs komt,” glundert hij. En terwijl hij zijn eerste rondjes draait en zijn strava inschakelt, ziet hij uit zijn ooghoek dat de eerste waaghalzen zich ook op de grote ronde wagen. Als zij even later aan de andere kant terugkeren weet hij dat het veilig genoeg is om ook een kansje te wagen. IJsmeting door de ijsclub heeft dan al uitgewezen dat er krap 4 centimeter ijs ligt, maar wel van de beste kwaliteit. Bij een temperatuur rond de drie graden onder nul blijft het enkele uren mooie schaatsijs.
Maar als rond elf uur de zon hoger klimt en krachtiger wordt, verdwijnen de schaatsers weer net zo snel als ze gekomen zijn.

Neele Kapteijns op de Flaes
De volgende dag, na amper een nachtvorst, is het twijfelachtig of er opnieuw voldoende draagvlak op de ijsvloer is. De temperatuur schommelt in de ochtend rond het vriespunt en is er die nacht nauwelijks onder geweest. IJsdikte meting toont aan dat de dikte nog niets ingeboet heeft, maar zonder vorst oogt het ijs kwetsbaarder. Neele Kapteijns uit Lage Mierde bindt haar ijshockeyschaatsen onder en onder het toeziend oog van haar vader maakt ze haar eerste rondjes. Paul Kuijsters uit Goirle ziet het met een brede glimlach aan. “Wij komen uit Goirle en kwamen kijken naar het ijs Niet slecht, “beoordeeld hij. Even later bindt hij samen met zijn partner de ijzers onder en probeert ook zijn eerste meters te maken.
Wordt vervolgd, ijs en weder dienende