Peter de Brouwer bikkelt, altijd en overal
Februari 2021
Peter op het ijs van de Flaes
Afgelopen week was hij weer als een van de eersten op de schaats. Of het nu om fietsen, hardlopen of schaatsen gaat, Peter de Brouwer (61) kun je ervoor wakker maken. Waar haalt deze voormalige boer zijn energie vandaan en wat betekent de sport voor hem?
De zonnebril op zijn neus moet hem behoeden voor de felle zonnestralen, maar het verhult nooit zijn gulle lach. Peter bewijst dat ook mannen twee dingen tegelijk kunnen, in zijn geval schaatsen en buurten!
“Dat ik met het schaatsen begon is eigenlijk puur toeval,” blikt hij terug.
“In 1986 was er in Hilvarenbeek een initiatief om een wintertriathlon te organiseren. Ik was net een paar jaar aan het hardlopen en fietsen, enkel het schaatsen als derde onderdeel was nieuw voor mij. Ik tikte last-minute een paar noren op de kop en besloot de gok maar te wagen.”
Wie zich het midden van de jaren tachtig nog herinnert weet dat er toen drie koude winters op rij waren. In zowel 1985 als 1986 leidde dit tot het houden van een Elfstedentocht en IJsclub De Flaes speelde erop in met het organiseren van een aantal wedstrijden.
“Als eerste onderdeel moesten we in 1986 tien kilometer lopen van het groot Loo naar het Klein Loo. Lopen was mijn specialiteit, dus dat ging goed. Daarna met het fietsen, dat ging ook nog wel, maar daarna kwam dan het schaatsen. Het was voor mij zelfs nog zoeken hoe ik ze precies aan moest trekken, maar toen kon ik op weg naar tien grote ronden op De Flaes. Man, wat was dat afzien. De schaatsen voelden vreemd aan mijn voeten en van techniek om te schaatsen was nog geen sprake.”
Maar wat er ook gebeurde, hij voltooide de tocht en denkt er nog vaak aan terug. Ook in het daaropvolgende jaar was er een strenge winter, maar door veel sneeuwval kwam er geen Elfstedentocht. De Beekse wintertriathlon stond wederom op de kalender en opnieuw met De Brouwer. De wedstrijd werd opnieuw gewonnen door Geert, de vader van marathonschaatser Ruud Aerts en Peter voltooide de wedstrijd in de middenmoot.
“Daarna ben ik altijd maar blijven sporten,” legt hij uit. “Het zit in me en het geeft voldoening. Bij Achil met de lange-afstandgroep, ik heb de nodige marathons achter mijn naam.
Voor het mountainbiken maak ik deel uit van de Bikse Bike Boys en voor het schaatsen sta ik altijd op De Flaes. Als er ijs ligt dan.
Hij nam ook aan de nodige combinatiewedstrijden deel, zoals de schaatsloop in Tilburg (10 kilometer schaatsen en 5 km lopen).
“Ik ben van de generatie die altijd maar bezig blijft met het sporten, zolang we het kunnen,” lacht hij.
Al van jongsaf werkte hij thuis mee op de boerderij en ook daarna was de boerderij vele jaren zijn werkomgeving. Hij voelt zich nog vitaal en fit en hoopt dat nog lang te blijven. Maar bij dit interview op het ijs ging hij wel een keer onderuit en maakte hardhandig kennis met het harde oppervlak. Maar als een echte bikkel krabbelt hij weer overeind en gaat weer door. Goed ijs, sneeuwijs of broddelijs, hij ploegt er wel door. En dan ook nog tijd voor een praatje, zoals voor dit interview. “Als iedereen zo zijn energie kwijt kon hoeft niemand ergens te gaan rellen,” zegt hij wijselijk.
Hij wil daarom met zijn sporten wel een voorbeeld voor anderen zijn.