Vervolg Noorwegen: de eerste keer.

Deel 4 Noorwegen 2022
Van diepe Fjorden tot het mooie Bergen, maar dan: die eerste keer!!!

Om vanaf camping Buer nabij Odda van een lastige bergweg veilig en zonder tegenliggers naar beneden te komen rijden we s morgens al om 5.30 uur aan. We blijken niet de enigen te zijn met dit plannetje en het werkt goed. In no time staan we in het stadje Odda waar we eerst in de camper ontbijten, daarna rijden we verder over de E 13. Bij Kinsarvik kunnen we een stuk afsnijden als we de veerboot nemen, maar die zien we net voor onze neus wegvaren en de volgende gaat pas over 1,5 u. Daarom rijden we toch maar door (om 2 u later vast te stellen dat we daar weinig  mee opschoten).
We vervolgen de route en het blijft mooi, wel steeds opletten omdat de wegen af en toe versmallen. Daarom rijden we met de L spiegel ingeklapt en doen het vooral rustig aan.
Bij Alvik zien we de beoogde camperplek die fam de Groot in hun reisverslag ook al noemde. Het is inderdaad een mooi plekje en ik zie ook meteen mogelijkheden om te gaan vissen.
Nu zijn we in Noorwegen, een land dat voor een groot deel leeft op de visvangst. Als ik het goed heb vangen ze nog steeds Walvissen (ze zeggen zelf alleen voor onderzoek). Maar met een spiksplinternieuwe hengel in mijn bagage wil ik ook wel eens een lijntje uitgooien, al zal dat niet direct een walvis opleveren..
We staan pal aan het water en ik kan het in feite al vanuit de camper doen, maar voor de vorm loop ik toch maar een paar meter. De eerste 10 minuten kom ik niet verder dan het uit de frut halen van de lijn, maar daarna gaat het goed en na enkele keren gooien met de werphengel krijg ik er zowaar routine in. Alleen op brood en kaas blijken die natte jongens niet te zitten wachten. Dan plet ik een slakkehuisje en rijg een slakje aan de haak en warempel, ik voel de lijn bewegen en het is raak.
De eerste keer.
Er zijn veel dingen in het leven die je meemaakt en weer meteen vergeet. Maar als iets de eerste keer is blijft het doorgaans wat langer bij. Denk aan de eerste keer met je liefje of de eerste schooldag. Maar vandaag was de beleving: voor het eerst een vis vangen. Toegegeven , het was niet veel meer dan een klein modderkruipertje van zo n 10 cm, maar de beleving was er niet minder om.
Ik heb de smaak nu goed te pakken en besluit met mijn pioniersschepje wat pieren op te graven. Dat werkt meteen en vrijwel direct als ik de hengel uitgooi wordt er aan het aas gesnoept. Helaas ben ik telkens de pier kwijt, maar dan ineens: beet. Tot twee maal toe haal ik een mooie vis van zo’n 20 cm uit het water. Ik vind nog steeds dat vissen vooral moeten zwemmen, dus na het fotograferen zet ik ze maar snel weer terug.
Daarom savonds ook maar een hamburger gegeten en geen gebakken vis.

De volgende ochtend wachten we even op een Duits stel die kort achter ons stonden, maar als zij vertrokken zijn kunnen wij ook verder. Na een half uur rijden passeren we de Steildalfossen, een prachtige waterval met een groot verval. De waterval blijkt nog maar enkele honderden jaren te bestaan en kwam er doordat de loop van een rivier verlegd werd. Nu is het hier een topattractie.
Hierna rijden we verder in de richting van Bergen waar we een camping zoeken om alles weer eens te verversen en om alle batterijen op te laden.
Al een half uur na aankomst staan we bij de bushalte voor een bezoek aan het stadje. De bus/tramkaartjes hebben we eerder van een NL stel gekregen die ze achteraf niet gebruikt hadden. Het vervoer loopt prima en in no time staan we midden in Bergen. De stad is ongeveer zo groot als Eindhoven en blijkt een moderne metropool te zijn met veel musea. We zien een harmonieorkest op straat optreden en we zien bij de haven enkele grote cruise schepen aangemeerd liggen. We spreken daar een NL stel die met de Rotterdam een cruise maken.
We nuttigen de broodjes en als we terug de bus instappen begint het te regenen. Tot nu toe liet het weer in Noorwegen zich van de beste kan zien en hadden we veel zon en nauwelijks regen.
Op de terugweg in tram en bus is het ‘we zijn er bijna’ gehalte groot. Ervaringen met andere seniorenstellen wordt uitgewisseld en alle verhalen lijken op elkaar. Logisch, want vrijwel iedereen heeft dezelfde plaatsen bezocht.

Weer terug in de camper buigen we ons even over de planning van de komende dagen: dat wordt Vos en daarna Flam. Van Sanne vernemen we dat je bij Voss leuke sportieve dingen kunt doen en bij Flam ligt er als het goed is nog een historisch treintje op ons te wachten.