Met de vrolijke vrienden op stap

Vrolijke, vrolijke vrienden,
Vrolijke vrienden, dat zijn wij
Vrolijke vrolijke vrienden,
Vrolijke  vrienden dat zijn wij.

Als wij samen gaan kamperen
Naar het bos of op de hei
Dan klinkt het wel duizend keren
Vrolijke vrienden, dat zijn wij (refr)

Smorgens komt de zon ons wekken,
En de vogels zingen blij
Dan wordt t tijd dat wij gaan trekken,
Door de duinen, bos of hei (refr)


Bomal mei 2022


Enkele decennia terug was er in België een zekere nonkel Bob die zong over zijn vrolijke kampeeravonturen. Jaren later volgden Bart Peeters maar ook Samson en Gert kenden het liedje. Het werd ook het lijflied van ons familieweekend dat we vanaf 2010 jaarlijks organiseren. De mooiste herinneringen kwamen daarbij van het weekend in Bomal, in het hart van de Ardennen. Het kon dan ook niet uitblijven dat we nog een terug naar Bomal zouden gaan. Op 25 mei werd de camper gepakt en reisden we af naar de oevers van de Ourthe.
Vanaf 2011 is camping International (gelukkig) wel wat gemoderniseerd. Maar het is nog steeds een camping waar veel (bijna alles) kan. Dat heeft ook nadelen want het aantal honden blijkt bijna even groot als het aantal mensen. De helft van onze vrienden (4) arriveren op de woensdag voor hemelvaart, op de donderdag de andere 4. In de avond zien we Feyenoord weer met twee benen op de grond komen. We besluiten de volgende dag al snel het stalen ros te beklimmen want we hadden ook al wat voorwerk gedaan om enkele fietsroutes samen te stellen. Met 6 E-bikes en twee mountainbikes vertrekken we langs de Ourthe en passeren de nodige dorpjes en gehuchten. We zien het echte leven op het platteland in Wallonië en stellen vast dat er veel verschil is hier. Veel woningen zijn vervallen en verkeren in slechte staat. Maar af en toe staat er een pandje tussen dat geheel nieuw of vernieuwd is en dan meteen top onderhouden. We zijn het erover eens dat als dit gebied dichter bij Brabant lag het interessant zou zijn om een of enkele pandjes op te kopen en op te knappen. Maar goed, nu blijft het bij bekijken en voorbij fietsen.

Op de terugweg zien we hoe het toerisme een stadje als Durbuy in zijn greep heeft. Het voordeel voor ons is dat hier wel terrasjes open zijn, in tegenstelling tot in veel andere dorpjes.
De donderdag besluiten we om een wandeling te gaan maken naar een kruis dat we vanaf de camping boven op een berg zien staan. Het wordt een mooie wandeling, net te doen voor iedereen en op de terugweg zien we rotsbeklimmers in actie.


Iedereen moet maar doen waar hij goed in is. We lopen weer verder naar onze kampeermiddelen en kijken vooruit naar de zaterdag. In de avond leren we de laatste twee (die het nog niet kenden) om per spoor door Europa te reizen. Bij kaarslicht wordt het spel afgerond.
Zaterdag wordt weer een fietsdag. De boterhammen en de kuiten gesmeerd stijgen we op. We beginnen met een ritje naar Durbuy, maar daar gaat het mis. Bij een pittige beklimming merken we hoeveel risico het rijden met een E-bike kan hebben en een van ons gaat tegen de vlakte. De koploper was al door en wordt terug geroepen via een ander groepje (Harrie terug, Harrie terug etc etc)
Na de wonden verbonden te hebben vervolgen we de tocht. We zien opnieuw hoe mooi dit stukje België is. Mooie fietspaden, veel koeien in de wei en mooie dorpjes met zeer waarschijnlijk ook veel lieve mensen.

Op de terugweg moeten we nog met een lastige brug over de Ourthe, maar als we al aan de overkant staan ontdekt Ruud dat er ook een alternatief was.
We ronden het fietsrondje af en besluiten het terras bij onze eigen campers te gebruiken om het glas te heffen. Er wordt nog wat gelambald en gevist, de wonden nog een keer gelikt en al vast een beetje terug gekeken op enkele dagen vrolijke vrienden.
In tegenstelling tot enkele jaren terug bij deze editie geen luide muziek en geen dronkenmansgelach onder de tonen van vrolijke vrienden .
Zo loopt dit mooie weekendje al weer op een einde. We hadden elke dag mooi zonnig weer en als toetje kijken we nog even naar de finale van de Champions League.
De zondag is de vertrekdag, maar ook de dag van de jaarmarkt in Bomal. Die hebben we eerder ook al eens bezocht, maar nu besluiten wij als eerste te vertrekken omdat het ook onze start van Noorwegen-trip is.
De andere zes nemen nog even wat meer tijd voor de markt en ontdekken dat er ook nu weer levende haven verhandelt wordt.
Terwijl we Bomal achter ons laten trekt het wolkendek dicht en begint het te regenen. Hoeveel mazzel kun je hebben?